సౌందర్య సామ్రాజ్ఞి

*🌸 సౌందర్య సామ్రాజ్ఞి🌸*

ఆణిముత్యాల మిసమిసలు  
అలివేణి దరహసమై అలరారెనేమో
కలకంఠి కంటికి
కాటుక దిద్దెనేమో చిమ్మ చీకటి.
లలన నుదుటున మెరిసి మురిసె
కాబోలు తూరుపుసింధూరం
ముదిత ముంగురులై 
మురిపించెనేమో ఆ నీలిమేఘం
ఏటి కొలనులో కమలాలు  
విరబోసెనేమో కమలాక్షి నయనాల,
మరువము, మల్లియలు
పరిమళాల సంతకాలు చేసెనేమో
సీమంతిని సొగసులపై.,
జాజీ చంపక పున్నాగ సరులు
అరువిచ్చెనేమో అలరుబోణికి
మేని సౌగంధ మతిశయించ,
విరిబోణి సొబగులకు తళుకులద్దెనేమో
తారసపడి ఆ గగనపు తారక
రాయంచ సొగసునంత 
ఈ అంచయాన సొగసుల్లో
ఒలక బొసేనేమో
నెలరేడు ఎన్నియలు కురిపించెనేమో సుదతి సౌందర్యమినుమడించ...
ప్రకృతి ప్రతి అణువూ పరవశమయి
పడతి వశమయి పల్లవించెనా..
ఏడుమల్లియల సరితూగు ముగ్ధమనోహరీ.......
నీ ముంగిట సాగిలపడి.
   *సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

నీచుట్టూ

*నీ చుట్టూ...*

నీవు వెన్నెలై కురుస్తున్నావు

నిలువునా తడుస్తూ నేను

కన్నార్పక చూస్తుంది రాత్రి

ఆకాశం బుగ్గలు ఎర్రబడ్డాయి

ఓర్వలేని నిశానిష్పాలు 

వివర్ణమౌతూ నిరసన ప్రకటిస్తున్నా

వివశత్వంలోనే ఘడియలన్నీ..

అంచులు లేని ఆకాశంపై

ఆగీతం ఆలపిస్తూ నీవు

ఆలకిస్తూ వేకువరెక్కలపై

నింపాదిగా సోలిపోతూ నేను

ఇంతలో తూరుపు విరబూసింది

ఇంతలా నన్ను నీవని ఏమార్చింది

ఇంకేముంది నీ మురళి

నా ముంగురులతో నాట్యం చేయిస్తూ..

నా ఎదసొదలో నీ ఊపిరి

మమేకమౌతూ...

కదలని నా కలలనిండా...

వదలవుగా నీతలపులతుంపరలు

ఎలా నిలిచేది నేను

మది మధువనిలో కూరుకుపోతుంటే

ఎలా మరిచేది నిన్నూ 

కథ నీ చుట్టూ అల్లుకుపోతుంటే.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

*గురజాడ సాంస్కృతిక సమాఖ్య,విజయనగరం*మహాకవి గురజాడ వర్ధంతిసందర్భంగా గురజాడ సాహితీ చైతన్యోత్సవంలో భాగంగా నిర్వహించిన కవితల పోటీలోనేను రాసిన "అక్షరతపస్సు"కవితకు బహుమతి దక్కిన సందర్భంగా సత్కారంఅందుకున్న శుభతరుణంమీ అమూల్యమైన ఆశీస్సులు ఆకాంక్షిస్తూ....*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

*గురజాడ సాంస్కృతిక సమాఖ్య,విజయనగరం*

మహాకవి గురజాడ వర్ధంతి

సందర్భంగా గురజాడ సాహితీ చైతన్యోత్సవంలో భాగంగా నిర్వహించిన కవితల పోటీలో

నేను రాసిన "అక్షరతపస్సు"

కవితకు బహుమతి దక్కిన సందర్భంగా సత్కారం

అందుకున్న శుభతరుణం

మీ అమూల్యమైన ఆశీస్సులు ఆకాంక్షిస్తూ....

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

నిన్న ఒంగోలులో NTR కళాక్షేత్రం నందు అంగరంగ వైభవంగా జరిగిన *కళామిత్రమండలి(తెలుగు లోగిలి)* వారి వార్షికోత్సవ వేడుకలలో *రాష్ట్ర స్థాయి ప్రతిభా పురస్కారం* పద్మశ్రీ కొలకలూరి ఇనాక్ గారు, అధ్యక్షులు శ్రీ నూనె అంకమ్మ రావుగారు,శ్రీమతి తేళ్ళ అరుణ గారి చేతులమీదుగా అందుకున్న శుభతరుణంమీఅందరి అమూల్యమైన ఆశీస్సులను మనసారా కోరుకుంటూ......Thanks to kalamithra mandali...*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*🙏🌹🌹🌹🌹🌹🌹🙏

నిన్న ఒంగోలులో NTR కళాక్షేత్రం నందు అంగరంగ వైభవంగా జరిగిన *కళామిత్రమండలి(తెలుగు లోగిలి)* వారి వార్షికోత్సవ వేడుకలలో  *రాష్ట్ర స్థాయి ప్రతిభా పురస్కారం* పద్మశ్రీ కొలకలూరి ఇనాక్ గారు, అధ్యక్షులు శ్రీ నూనె అంకమ్మ రావుగారు,శ్రీమతి తేళ్ళ అరుణ గారి చేతులమీదుగా అందుకున్న శుభతరుణం

మీఅందరి అమూల్యమైన ఆశీస్సులను మనసారా కోరుకుంటూ......Thanks to kalamithra mandali...

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

🙏🌹🌹🌹🌹🌹🌹🙏

జాబిలితో

*జాబిలితో*

ఒక నిశిరాతిరి

నాలో ముసిరేసిన 

తియతీయని భావాలను 

దోసిలినింపి‌....వాటికి

కాసిన్ని అక్షరాలనద్ది‌,

జాబిలికి......

జాబురాసుకున్నా..

ఒకనాటి పున్నమిరేయి

వెన్నెల వాకిట్లో...

కవన పూలవాన

కురవాలని,

అది కాంచిన నామది

మకరందం చవిచూడాలని,

అడిగాననో...లేదో

నిదురించిన

నాకనురెప్పలపై

సుతిమెత్తని స్వప్నంలా

అరుదెంచాయి

అత్యద్భుత కావ్యాలేవో...

అందమైన నా ఊహకు

అచ్చమైన ప్రతిరూపంగా..

జాబిలి నాకిచ్చిన 

జవాబు కాబోలు‌....

   *సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

నీమీదొట్టు

*నీమీదొట్టు*

ఝుమ్మని ఎద పలికినట్టు

లెమ్మని కల కదిలించినట్టు

రారమ్మని పిలిచినట్టు

కమ్మని కబురొచ్చినట్టు

నే ఉన్నా లేనట్టు

లేకున్నా ఉన్నట్టు

ఊపిరాగుతున్నట్టు

ఊసులేవొవిన్నట్టు

నీ మీదొట్టు.నే వున్నా లేనట్టు

నిను చూడక నే లేనన్నట్టు

వెన్నెల దిగబోసినట్టు

వన్నెలొలకబోసినట్టు 

కన్నులెదుట పూదోటే 

కావలి ఉన్న ట్టు,ఏవేవో కానుకలు కావాలన్నట్టు....,

అధరాలపై నీ పేరే 

మధుర మాయినట్టు

మది లోపల

మధురోహల మదనమాయినట్టు

తడవ,తడవకూ తడబడి,అణువుఅణువులో నీవని పొరబడి‌,

నిద్దుర మొదలే కొరవడి,తత్తరపడి,బిత్తరపడి

 చిత్తరువయి నిలుచున్నా.....

నీ మీదొట్టు...నే వున్నా లేనట్టు,

నిను చూడక నే లేనన్నట్టు.....!

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*  http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

*అంతానువ్వే చేసావు*

బ్రతుకు గోడలపై నైరాశ్యపుచిత్రాలనలా

వ్రేళ్ళాడదీస్తావెందుకు

నిమిషాలను నిప్పుకణికల్లా మండిస్తున్నావెందుకు

గుండెగొంతుక ఘోషించినప్పుడల్లా

నిశ్శబ్దాన్నే ఆశ్రయించుమని శాసించావు 

మనస్సాక్షి నిరసిస్తుంటే 

మౌనంతో చేతులు కలిపావు

గుప్పెడు ఆశల ఊపిరిరెక్కలు

ఉస్సూరంటూ నేలరాలుతున్న

ప్రతిసారీ నేరం నాది కాదనే వాదించావు

అంతా నువ్వే చేసి

అంతులేని నిర్వేదాన్ని ఆహ్వానిస్తే ఎలా

అంతర్యుద్ధంలో గెలిచిచూడు

అదృష్టం దురదృష్టం లాంటి అదృశ్యభావనలకు తలవంచాల్సిన

అగత్యమైతే లేదు

నిన్న రాలిన ఆశలు,ఆశయాలు

రేపటి చైతన్యపు బీజాలై

ఈ విశ్వక్షేత్రంలో ఏదో మూల

అంకురిస్తూనే వుంటాయి,

ఎగిసిన నక్షత్రాలన్నీ ఏకమై

సరికొత్త పాలపుంతను పలపరిచే వుంటాయి

అన్వేషించాలే గానీ ఆశలకాంతిపుంజాలు

అంతరంగాన్ని వెలుతురుతో నింపేయవూ

ఆత్మనిబ్బరం,ఆశాభావం అలంకరించుకు 

విజయం మెట్లెక్కిన మానవునికి

విధిసైతం మోకరిల్లుతుంది

యథార్ధం కైవసం చేసుకొన్న విజయం

శాశ్వతమై విరాజిల్లుతుంది

అప్పుడు మౌనం మాట్లాడుతుంది

మనిషిని మహనీయత అనే

మరో అధ్యాయాన్ని పరిచయంచేస్తూ..

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

*అలసిపోతున్నాడు మనిషి*

ఎన్ని కలలను మోసినా 

అలసిపోలేదు యామిని

ఎన్ని అలలను ప్రసవించినా 

సడలిపోలేదు కడలి

వెన్నెలంతా ధారపోసి 

వెలిసిపోలేదు పున్నమి

చీకటి కొమ్మకు పూసినఉదయం 

ప్రశ్నించదు కాలాన్ని

అదే ఆకాశం,అదే ధరణీతలం

అవే పంచభూతాలు

యధావిధిగా దృశ్యాదృశ్య ప్రపంచం

అవిశ్రాంత విశ్వ గమనం

యుగాలుగా పరిభ్రమిస్తున్న 

భూగోళం

ప్రకృతి ప్రతీధర్మంలోనూ

శ్రమైక జీవన సౌందర్యం

నిగూఢమైన సత్యం 

కొన్ని పువ్వులను దోసిట్లోకి తీసుకొని 

చూడు నవ్వుతునే పలకరిస్తాయి

జీవించేది స్వల్పమని వగచి

స్వభావాన్ని మార్చుకోవు

వికసించే నైజం విషాదానికి తావివ్వదన్న

సత్యం విప్పారిన రేకుల్లో ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తుంది

ఈమౌనసాక్ష్యాలు మార్గనిర్దేశకాలు కాదా

మానవ జీవనగమనానికి,

ఆలోచనవరమొందిన

అత్యున్నత ప్రాణి 

అవలోకనం విస్మరించాడు

ప్రతిఫలాన్వేషణతో బ్రతుకు

సాగిస్తున్నాడు,స్వార్ధచింతనయే జీవనమనుకొని 

అర్ధరహిత ప్రయాసతోనే 

అడుగులు వేస్తూ

అలసిపోతున్నాడు మనిషి

అరచేతిలో లోకాన్ని మోస్తున్నాడు కదూ.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

పరవస్తు పద్య పీఠం & తెలుగు దండు ఆధ్వర్యంలో జరిగిన సి.పి.బ్రౌన్ వారి జయంతి వేడుకలలో పాల్గొని కవితాపఠనం చేసి నివాళులర్పించిన తరుణం....*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

పరవస్తు పద్య పీఠం & తెలుగు దండు ఆధ్వర్యంలో జరిగిన సి.పి.బ్రౌన్ వారి జయంతి వేడుకలలో పాల్గొని కవితాపఠనం చేసి నివాళులర్పించిన తరుణం.

...*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

ఈశ్వరా...

*ఈశ్వరా...*

నిన్ను నమ్మిన మదికి

మాలిన్యమంటునా...

నిను కాంచిన కనులు

 అంధకారమెరుగునా...

నిను మ్రొక్కిన కరములకు

కొరవడునా అదృష్టం

నీనామస్మరణమే

అమృతాస్వాదనం శివా...

ఈశ్వరా యన్నట్టి ఏ ఇంటనైనా

ఇడుములకు ఇసుమంత

 తావుండునా ...

మారేడు పత్రాన్ని మనసార అర్పించ

మారాతనే మార్చేటి మా రేడు వయ్యా

భోళా శంకరుడా బోలెడంత దయ నీది

నీ చల్లని చూపులే మా పాలిట

వేయి కాంతిదీపాలు

నీ కనుసైగ చేతనే కరుగును మాపాపాలు

దోసెడు నీటిని నీపై

మనసార జారవిడిచిన చాలు

అసలుండునా...ఆపై

కన్నీటి ఆనవాలు

దొడ్డ మనసయ్యా నీది జంగమయ్యా...

సర్వమూ నీకెరుకె సాంబమూర్తీ 

ఆపద్బాంధవుడవయ్యా హరా

ఆదిదేవుడా...

మమ్మాదుకోవయ్యా ముక్కంటి 

నీ దివ్య పాదాల మ్రొక్కితి

నీవే మా దిక్కంటూ మోకరిల్లి.

    *సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

నేడు సహరి వారపత్రికలో ప్రచురితమైన నా కవిత *నేనిప్పుడు జీవనది* చదివి మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలియజేయగలరు. *శ్రీమణి*🙏🌹🌹🌹🌹🙏

నేడు సహరి వారపత్రికలో ప్రచురితమైన నా కవిత *నేనిప్పుడు జీవనది* చదివి మీ అమూల్యమైన అభిప్రాయాలు తెలియజేయగలరు. *శ్రీమణి*

🙏🌹🌹🌹🌹🙏

నేనొక ఒంటరి శిలను

*నేనొక ఒంటరిశిలను*

ఏముందీ జీవితమంటే
విరిగిన కలల శకలాలు
ఒరిగిన ఆశలశిఖరాలు
కాలవిన్యాసంలో కకావికలమైన
సగటు మనిషి గమనం
సందిగ్ధావస్థలో సగభాగం
సరిదిద్దుకొనే ప్రయత్నంలోనే
మళ్ళీ రేపటిఉదయం
తోలు బొమ్మలాట బతుకు
అతుకులు కోకొల్లలు
ఆడించేది విధి
వింత ఆటే మరి మనషనే జీవిది
ఆలోచనతెరలను
కదలించినపుడు ఒక్కోచోట
కదలనంటూ క్షణాలు స్తంబించి
మొరాయిస్తుంటాయి
నెరవేరని ఆకాంక్షలు
నేరం నీదేనంటూ..నాకేసి
చూపుడు వేలును సారించినపుడు
నెర్రెలిచ్చిన ఆకాశంలా
బీటలు వారిపోతుంటాను
వికలమైన నామనసెందుకో
సకలం కోల్పోయినట్టు
ఇప్పుడు నేను ఒంటరి శిలను
శిధిలమైన ఆశల ఆనవాళ్ళ మధ్యలో
స్థాణువునై నిలుచున్నాను.
నిజానికి నేనెందుకు దోషిని
దోసిలినిండిన ఆశలను
ఆఘ్రాణించలేదనా...
తరలిపోతున్న కాలాన్ని
తనివితీరా ఆస్వాదించలేదనా
నేను నడుస్తూనే వున్నాను
నా అడుగులు మాత్రం అక్కడే నిలబడిపోయాయి
నేను మాట్లాడుతూనే వున్నాను
నా గుండెదే మూగనోము
నేనైతే నేనున్న ఈ జీవితంలో
అత్యద్భుతంగా నటిస్తున్నానే
లోలోపల మాత్రం మూర్తీభవించిన నిశ్చలత్వం...ఎందులకో.

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

పల్లెవాణి దినపత్రికలో ప్రచురితమైన నా కవిత*దేవుడా* చదివి మీ అమూల్యమైన స్పందన తెలియజేయగలరు...*శ్రీమణి*🌹🙏🙏🙏🙏🌹

పల్లెవాణి దినపత్రికలో ప్రచురితమైన నా కవిత

*దేవుడా* చదివి మీ అమూల్యమైన స్పందన తెలియజేయగలరు...*శ్రీమణి*🌹🙏🙏🙏🙏🌹

జీవధార

*జీవధార*

నిర్వేదం ఆవహించి ఎడారివైతే
వసంతం కనికరిస్తుందా
అమావాస్యకు మొరపెట్టుకుంటే
వెన్నెల కరుణిస్తుందా
ఏటికి ఎదురీదడమే జీవితం
ఆవలిఒడ్డుకు చేరాలంటే
అలుపెరుగని ప్రయాణమే
ఆశల విస్తరి నిండాలంటూ
ఆకాశంకేసి చూస్తే ఎలా
ఫలితాలు విస్తారంగా
ఆకాంక్షించినపుడు
అవిశ్రాంతంగానే సేద్యం చేయాలి
వెలుతురు,చీకటి
ప్రసరించడంలో సమన్యాయాన్నే అవలంబిస్తుంటాయి,
మనోవేదికను సంసిద్ధం చేయాలంతే
మధురమైన సంగీతమే
మానవ జీవితం
మలచుకోవాలేగానీ
మనుగడవీధులన్నీ
మనోజ్ఞమైన రాగాలనే
ఆలపిస్తూ ఆహ్వానిస్తుంటాయి
ఆస్వాదించే జీవననైపుణ్యాన్ని
అలవరించుకోవాల్సింది
అక్షరాలా మానవుడే
ముసురుకొస్తున్న నైరాశ్యపు
ఛాయలపై ఆశలజీవధారను
విస్తారంగా వర్షింపజేయాలి
ఆత్మస్థైర్యాన్ని ధరిస్తూనే
అవరోధాలనూ అధిగమించడం
అభ్యాసం చేయాలే గాని
గమనమంతా రాగయుక్తంగా
సాగిపోతుంది
హర్షపు ధారలలో తడిస్తేనేకాదు
జీవితం సార్ధక్యం
మండుటెడారిలోనూ నడిస్తేనే
కన్నుల చెలమలు తడిస్తేనే
మహోత్కృష్టమగు
మానవజన్మకు సాకల్యం.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

నేటి పల్లెవాణి దినపత్రికలో

నేటి *పల్లెవాణి* దినపత్రికలో ప్రచురితమైన నా కవిత
*మార్పు మంచిదే*
చదివి మీ అమూల్యమైన
స్పందన తెలియజేయగలరు
*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

ఆగదుగా ఈగమనం

*ఆగదుగా ఈగమనం*

కష్టమింట పుట్టామని
పొట్ట ఊరుకుంటుందా
కట్టలు తెంచుకున్న కన్నీటికి
కాలం బదులిస్తుందా
నడుంకట్టి నడపకుంటే
కదలదుగా బ్రతుకురథం
బ్రతుకు తెరువు వేటలో
కదులుతున్న మాతృత్వం
కర్తవ్యంపాలనలో
ఆ కన్నతల్లి ప్రయాణం
కడుపారా కన్నబిడ్డకు
కన్నీటిని తాపించలేక
తపించే తల్లిగుండె ఆరాటం
ఆకలి మెలిపెట్టినా
అలుపెరుగని పోరాటం
సేదదీర తావులేని
పేదతనం శాపమైతే
ఊరట ఊసేలేక
ఉస్సురంటూ జీవితం
ముద్ద నోటికందాలంటే
ముప్పొద్దుల శ్రమదానం
పస్తులూ పరిపాటంటే
ప్రాణం నిలబడుతుందా
కడుపుతీపి మమకారం
కాలు నిలవనిస్తుందా
అరనిమిషం పాటైనా
ఆగదుగా ఈ గమనం
ఎంతైనా ఓరిమిలో ధరణికదా
మాతృమూర్తి
తలకు మించి భారమైనా
వెనుకాడక సాగుతుంది.

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

విరుల విలాసం

*విరులవిలాసం*

పూవులు పలకరించాయి

కలియ తిరుగుతావే గానీ

త్రుంచి సిగలో ముడుచుకోవేమనీ,

ఈ సుమలలామలదెంతటి

వెర్రి బాగులతనం,

 అమ్మ కొమ్మపై ఆడుకొనే అవకాశం ఇచ్చాననుకోవేం,

 అంత చిన్న జీవితంలోనూ 

చిరునవ్వులు చిందించడం

 ఎక్కడ అభ్యసించాయో తాము వాడిపోతామని తెలిసీ

 తనివితీరా విరబూయడం 

విరులకే సాధ్యమేమోకదా

పరులకోసం తపిస్తూ

పరవశాన్నందించే

ప్రకృతి స్వభావం  అద్వితీయం కదా..

సదా...ఏదో ఒక మనోజ్ఞ దృశ్యం తారసపడి హృదయపుటలపై రమణీయ చిత్తరువులద్దుతుంటే..ఆహా ఎంతహాయి, తాదాత్మ్యమై తరించిపోయెను కదా ఈ కనుదోయి.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

మరువముగా

*మరువముగా....*

మరువముగా....

మదిగాంచిన

మనోహర దృశ్యాలను

మరువము మరి

మరుజన్మముదాకా...

మనసును స్పృశించిన

తీయనిఅనుభూతుల పరవశాన్ని

మరువగలమా....మరి 

ఎదఝల్లను పరిమళాల వెదజల్లే కుసుమలతల సరాగాలు,ముసిరే

 తొలకరివానల  చినుకులజడికి తడిచిన

పచ్చిక పరువాల పదనిసలను

ప్రకృతి పొదివిపట్టిన 

 తళుకులనెటు మరువగలము

మరువముగా .... మనసుతాకిన సమ్మోహన చిత్తరువులను,

పుడమి నుదుటున తీరుగ దిద్దిన తూరుపుసింధూరాన్ని

మరువగలమా..

మరుమల్లియ లతనల్లిన

 మలయసమీరాన్ని,

మరువముగద !

పూన్నమి మధుఘడియల ఒరవడిని ,

కలువలదొర వెన్నెలజడిని,

మంచు చీర కప్పుకొన్న

మన్నెపు మాగాణిని,

మకరందం దాచుకొన్న 

కోయిల మారాణిని

మరువముగద !

మైమరపునవిహరించే 

 రాయంచల సొబగులను

నీలిమేఘాల వరుసల్లో

విరిసిన హరివిల్లు వర్ణాలనెటు

మరువగలమా..

విరబూసిన కుసుమాలపై

జతులాడిన తెర ఈగల 

సరాగాన్ని,

అణువణువునా అధ్భుతాలతో

అతిశయాల సంతకాలతో

అడుగడునా పరవశాలను 

పరిచయంచేస్తూ...మైమరపిస్తున్న

ప్రకృతికి ప్రణమిల్లుతూ..

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

అక్షర తపస్సు

*అక్షర తపస్సు*

నాకు కొన్ని అక్షరాలనివ్వండి శరాలుగా మార్చి సమాజంమీదికి విడిచిపెడతాను,
తమస్సును ఛేదించాలన్న
తపస్సు నాది తప్పక శ్రేయస్సునే సమాజానికి
సంప్రాప్తింపచేస్తాను,
నాకు,నాకవిత్వానికీ కాసింత ఏకాంతాన్ని ఇవ్వండి అక్షరాలను నాహృదయంతో అనుసంధానం చేస్తాను,
ఒకింత సమయాన్ని స్వేచ్ఛగా నాకందించండి
ఉప్పొంగుతున్న భావావేశాన్ని గుమ్మరించి ఉత్కృష్టమైన కవిత్వంతో జగతి కాగితాన్ని అలంకరిస్తాను ,
సాహిత్యపు సాగుచేస్తూనే వ్యవస్థనూ
బాగుచేయాలని పరితపిసిస్తున్నాను
అలుపెరుగని అక్షరతపస్వినై,
అంతరాంతరాళాలనూ స్పృశించడానికి
నాకలం నైపుణ్యాన్ని విస్తృతం చేసుకుంటున్నాను
విశ్వయవనికపై విజయకవనాన్ని తప్పక
ప్రదర్శిస్తాను,
నన్ను నేను పోగొట్టుకున్న ప్రతిసారీ
పోగుచేసుకున్న ఆ నాలుగక్షరాలే నాఉనికిని
సుస్ధిరం గావించాయి,అంతులేని నిర్వేదం ఆవహించి అంతరించాలనుకున్న రోజు
ఆపదలతికలే నన్ను అతికించి పునఃపల్లవింపచేసాయి, అంతరంగం విహ్వలించినపుడు ఆత్మస్థైర్యం ధరించడంకోసం అక్షరాలనే ఆశ్రయించాను,
నేనప్పటినుండీ జీవనదిలా ప్రవహిస్తున్నాను
రేపటి ఉదయం మహోజ్వలంగా ప్రకాశించాలనే రేయింబవళ్ళు కవనవిహారం,
మార్పు మననుండే మొదలవ్వాలని
కలం ఉలితో నన్ను నేను పరిపూర్ణంగా మలచుకుంటున్నాను,
రేపో మాపో కిల్బిషమంటని నవసమాజాన్ని
నిస్సందేహంగా నిర్మిస్తాను,
నిశితెరలను తొలగిస్తూ నిజ ఉషస్సురేఖనై
వికసిస్తున్నాను,
నేనిప్పుడు హృదయాలను కదిలించే కవిని
అంధకారాన్ని విదిలించే రవిని
అనునిత్యం ఉదయించే చిరంజీవిని.
*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

కల కానిదీ

*కలకానిదీ*

నమ్ముతారో లేదో మరి

ఒక చిత్రమైన కల నను రోజూ వెంటాడేది, చెక్కుచెదరనికొన్ని ప్రదేశాలు 

కనులముందు సాక్షాత్కరిస్తూ నన్ను  అనిశ్చిత ఆలోచనల వెంట తరుముతూ

ఏవో ఇంతకు మునుపే చవిచూసిన

అనుభూతుల తుంపరలో 

తడిచిపోతున్నట్టు

ఇప్పటికీ అదే కల 

కనురెప్పలు వాలగానే ఆక్రమించుకుని

కాలాన్ని వెనక్కి త్రిప్పి తీసుకెళుతున్న భావన, ఖచ్చితంగా ఆ ప్రదేశంలో 

నేను మసలిన మరపురాని స్మృతులేవో

నా మునుపటి ఉనికిని బలపరుస్తుంటాయి

పూర్వజన్మలో అది నా ఆవాసమా

అన్న అనుమానం స్వప్నం పూర్తయిన

ప్రతీసారి అదే సందేహంతో 

ఉదయాన్ని ఆహ్వానిస్తుంటాను

అక్కడ కనుచూపుమేరలోఎవ్వరూ లేరు

నా ఉనికి నాకే తెలియని నిశ్శబ్ద ప్రదేశం

ఒక్కటి మాత్రం గుర్తుంది 

ప్రకృతితో మమేకమైన నేను

నాప్రక్కన గుబురుగా అలుముకున్న

కాగితపు పూలచెట్లు 

నేలను ముద్దాడినట్లు 

గడ్డిపూలసోయగాలు

నే నిలబడివున్న దారి కాస్త పల్లంగా

అదేదారికేసి కొంచెం దూరంగా

దృష్టిని సారిస్తే బాగా ఎత్తుగా 

దారులకిరువైపులా బారులుతీరి

చిక్కగా అల్లుకొన్న కొమ్మలు, ఆకులతో 

మహావృక్షాలు కాబోలు 

తల ఎత్తిచూసినా

ఆకాశాన్ని కనపడకుండా అడ్డుపడుతున్నాయి

అస్సలు ఆ ప్రదేశానికి సూర్యుని

కిరణాలు అపరిచితమేమో అన్నట్లు

నా వెనుకగా తరాల తరబడి

నిలబడి అలసిపోయి 

వానల అలజడికి కరుగుతూ 

సగం నేలకొరిగిన మట్టిగోడలు

వర్షం వచ్చి వెలసిన జాడలు

కుడిచేతివైపు లోపలకు సన్నని త్రోవ

ఒక్కరు మాత్రమే నడిచేట్టు,

పచ్చదనం వెచ్చగా హత్తుకున్న

మట్టి పరిమళం మనిషినిమాత్రం

నేను ఒక్కదానినే మనసునిండా

ఏదో తెలియని మంత్రజాలంలా

సర్వం మరచి ప్రకృతిలో  పరవశిస్తూ

పంచభూతాల సాక్షిగా నేను

చుట్టుప్రక్కల ఏమాత్రం సంచారం

లేకపోయినా పక్షుల స్వరవిన్యాసం

మాత్రం చెవిని చేరుతూనే వుంది

నేనెవరో నాకు తెలియని సందిగ్దత

కానీ అది నేనేనని మాత్రం స్పష్టంగా

చెప్పగలను,

అసలు అక్కడ  అలా

ఎందుకు  నిలబడ్డానో 

నిర్మానుష్యంగావున్న ఆ ప్రదేశానికి‌,

నాకు మాత్రం

ఏదో జన్మాంతర సంబంధమా అన్న

అనుమానం తలెత్తుతుంది..

ఆశ్చర్యంగా అనిపిస్తుంది వెనువెంటనే

ఎప్పుడూ ఆదారికేసి చూస్తూ

ఎదురుచూపులు చూస్తున్న 

నా నిలువెత్తుచిత్రం మాత్రం చిత్రంగా

ప్రతీ రాత్రీ స్వప్నంలా పలకరిస్తుంటుంది

ప్రతీసారీ అదేకల, అవే ప్రదేశాలు

అదే ఎత్తుపల్లాలదారీ,ఏమాత్రం

రూపు మారని మట్టిగోడలు 

పచ్చల ఆభరణం ధరించిన నేలా

పక్షులకువకువలూ, అన్నీ యధావిధిగా

నా కళ్ళముందు కావ్యంలా

ఆవిష్కరించబడుతూనే వున్నాయి

కనులు నిద్రకుపక్రమించిన 

అతితక్కువ సమయానికే అరుదెంచి

తెల్లారుతుండగానే కరిగిపోతూ

నన్ను అబ్బురపడేలా చేస్తాయి.

కలా లేక , కలకాని భ్రమా

లేక ప్రకృతి పట్ల నాకున్న అవ్యాజమైన

అనురక్తికి నాలో నిక్షిప్తమైన

భావాలకు ఊహాచిత్రమా...

ఏమో..ఏమైనా..గానీ

ప్రకృతి ప్రసన్నమై కలలా 

నన్నుతాకి వివశను చేస్తుంటే

మది వీణియ వింతహాయిరాగాలనే

ఆలపిస్తూ నన్ను ఆమనిలా 

పలకరిస్తూనే వుంది.

(కలకానిదీ..అంతరంగ/అనుభూతి ఆవిష్కరణ)

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

ప్రణామాలు గురువర్యా..

*ప్రణామాలు గురువర్యా*

ఉదయించే జ్ఞానం

నడిపించే ధైర్యం

జీవించే నైపుణ్యం

శోభించే ఔన్నత్యం

సహృదయం,సద్భావం, 

అలవరచగ ఇల వెలసిన

ప్రత్యక్ష దైవమా..

ప్రణామాలు గురువర్యా..

ఉజ్వల భవిత

ఉత్తమ నడత

ఉన్నత సంస్కారం

మాన్యతను,మానవతను

ప్రబోధించి మనిషిని మనీషిగ 

మలచిన మార్గదర్శీ

ప్రణామాలు గురువర్యా...

జ్ఞానసూర్యుడా...

విజ్ఞాన ప్రదాతా..

మేలుకున్నది మొదలు

మా మేలుకై పరితపించి

కర్తవ్యం స్ఫురింపజేసే

కాంతిపుంజమా...

విద్యాదాతా....

ప్రణామాలు గురువర్యా..

అజ్ఞానపు చీకట్లను బాపి

వెలుగులనిచ్చే వెలుగులదొరా...

ఒట్టి మట్టిముద్దను సైతం

మహామేథావిని గావించగల

మహిమాన్విత శిల్పీ..

అక్షరక్షీరాలనొసగి

జ్ఞానార్తిని తీర్చిన అమ్మలా

మంచి,చెడులు నేర్పించిన నాన్నలా

వేలుపట్టి దిద్దించి 

వేలుపువైనావు

జన్మంతా సేవించినా

తీరునా నీ ఋణం

వెలకట్టలేని విద్యాసిరులను

వరమిచ్చిన గురువర్యా..

ప్రణామాలు గురువర్యా.

(ఉపాధ్యాయ దినోత్సవ శుభాకాంక్షలతో)

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

ఎట్టా వేగేదీ

*ఎట్టా...వేగేదీ...నీతో*

నేన్నెట్టా...సాగేదీ..నీతో

ఏంమాయచేశావో...

ఏమంత్రమేశావో...

గమ్మత్తుగ ఏదో...

మత్తునుజల్లి..నన్నే 

ఏమార్చేశావు

నాహృదయపు

తలుపులు నీకై 

తెరిచా...కిట్టయ్యా...

నీవలపులతలపులు

మాత్రం పలుభామలపైనా

పరచేవా....

నాగుండె సప్పుడు విన్నావా..

ఎప్పుడు కిట్టయ్యంటాది

మల్లెచెండంటి

నీ మనసుమాత్రం

మగువలమద్యన

మారుతుంటదీ

మౌనంలోనూ...

నీమాటలువింటూ

మనసునూరడిస్తున్నా..

నీఊహలలోనే..నిరతం ఉంటూ..నా ఉనికే మరచిపోతున్నా..

ఉన్నమాటచెబుతున్నా

నువులేక నేనూ మనలేకపోతున్నా

ఎన్నిజన్మలబంధమో..మరి,ఏనాటిసంబంధమో మరి.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)* *(రాధాష్టమి శుభాకాంక్షలతో)*

నేనిప్పుడు జీవనదిని

*నేనిప్పుడు జీవనదిని*

చుట్టూర ఎడతెరిపి లేని వాన
ఎడద మాత్రం ఎడారిచిత్రం
కౌముది పలకరించినా
కారుచీకటి కౌగలిలోనే
మాట మౌనంలో లీనమమయ్యింది
అక్కడ గుట్టలు గుట్టలుగా
పడివున్నాయిఆశలదొంతరలు
అయినా ఓర్పువాకిట్లో అలా నిలబడిపోయాను
వెలుతురు చినుకులతో తడవాలని
ఎడతెగనీ ఆరాటం
వికలమైన మనసు శకలాలు
నిట్టూర్పులగుండంలో మండుతున్నా
ఊపిరైతే ఆగిపోలేదు
ఎంతైనా ధరణినికదా
తలకు మించిన భారమైనా
తగ్గేదే లేదుమరీ
కాలం ఏరులై పారుతుంది
ఎదురీదే ప్రయత్నంలో
నా కలం రాతపని నేర్చుకుంది
వర్షించడానికే అలవాటు పడ్డ
నయనాలు అన్వేషించడం
అలవర్చుకొని సంధించే అస్త్రాలుగా
రూపాంతరం చెందాయి
కిల్బిషాలతో నిండిన సమాజ చిత్తురువు
ఆలోచన పర్వానికి తెరతీసింది
నిత్యం పరిభ్రమిస్తూనే పరిపక్వత
సాధించాను ,
ఆవేదన నిండిన ప్రతీసందర్భంలో
అనంతవిశ్వంకేసి దృష్టిని సారిస్తూ
ఆవరించుకొన్న శూన్యాన్ని
అంతరింపచేయాలని ఆర్తితో
అక్షరమై జీవిస్తున్నాను
అక్షయమైన జీవనకావ్యాన్ని
అక్కఱతో రచిస్తూ
అనంతమైన ఆనందాన్ని
ఆస్వాదిస్తున్నాను
గుండె భారం తగ్గింది
మూగబోయిన ఆ క్షణాలపై
చివరకు అక్షరమే నెగ్గింది
కాలాన్ని జయించాను
ఇప్పుడు చీకటినీ నేనే.. వెలుతురునూ నేనే...
ఖేదమైనా,మోదమైనా
ఆమోదమే
స్థితప్రజ్ఞత వరించింది
నేనొక జీవనదిని
ప్రవహిస్తూనే వుంటాను.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*
http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

చినుకై రాలవే

*చినుకై రాలవే*

చినుకై రాలవే ఓ మేఘమా

చిగురాకు మేనుపై సొబగు సంతకమోలె

తళుకై జారవే కరి మబ్బుతునక

హరివిల్లు జతచేరి జలతారుమెలికవై

ముద్దమందార రేకుపై 

ముత్తెపు చినుకోలె

కడలి అంచులపైన కదలేటి అలవై

పైరుపావడా పైన పైడి మిసమిసవోలె

కొమ్మలపై,రెమ్మలపై  ఆణిముత్యానివై

జలజలా రాలవే జల్లుగా మేఘమా

నీలాల ఆనింగి ఆనందరాగమై

నేలమ్మ పులకించి

పురివిప్పి ఆడిపాడేలా...

చీటపటా రాలవే

చిరుగాలి పరదాల సవరించి

సరిక్రొత్తభావాలు పలికించవే 

కదిలించి  నామదిని స్పృశియించి

మధుర కవితగ మెరిసి మరిపించవే

మైమరపుల వీధులలో విహరించనీవే

నయనాలు మెరిసేటి నీ నీలిఛాయ

గగనాన మెరిసేటి సుతిమెత్తని సొబగు

మనసు కుంచెతో మలచి మురిసిపోనీవే.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

అరుగును నేను

*అరుగును నేను*

వీధిఅరుగునునేను

పరుగులలోకంలో

కరిగికరిగి 

మరుగునపడిపోయాను

కనుమరుగైపోయాను

అంతస్ధుల మోజులో

అడుగునపడిపోయాను

అసలునేనూ..

ఊరుమ్మడిచుట్టాన్ని

ఊరుమంచి కోరేదాన్ని

ఊరడింపునిచ్చేదాన్ని

ఊసులాలకించేదాన్ని

ఊ..కొట్టేదాన్ని

ఊళ్ళోకొచ్చినదెవరైనా

కూర్చోమంటూనే

కుశలమడిగేదాన్ని

పొరుగింటిముచ్చట్లైనా...

ఇరుగింటఅగచాట్లైనా

ఇంటింటి రామాయణాన్ని

ఇట్టే కనిపెట్టేదాన్ని

నేర్పుగ,ఓర్పుగ

తగవులుతీర్చేదాన్ని

తగినతీర్పులూ..ఇచ్చేదాన్ని

ఎవరిబాధలెన్నైనా..

ఏవేదనలున్నా..

ఓర్పుగా ..ఆలకించి

ఓదార్పునందించేదాన్ని

నేనెరుగని కధలేదు

నన్నెరుగని గడపలేదు

నాతోగడపనిదెవరూ..

నాతోపనిపడనిదెవరికని?

అందరినీ..అక్కునచేర్చుకు

లాలించేదాన్ని

పాలించేదాన్ని

ఆత్మీయతపంచేదాన్ని

అందరినీ ఆదరించి

చేరదీసి,సేదదీర్చేదాన్ని

అసలునేనూ..

అచ్ఛం అమ్మలాంటిదాన్ని

అసలుసిసలు

మానవసంబంధాలకు

పట్టుగొమ్మలాంటిదాన్ని

ఎవరూ..పదిలంచేయని

పాతబంగారాన్ని

రాతినేగాని,ఆపాతమధురాన్ని

నావిలువను,గుర్తించలేనిమీకై..

నిన్నటి మీజ్ఞాపకంగా

మిగిలిపోతున్నా...

ఉరుకులపరుగులతో

ఉక్కిరిబిక్కిరవుతున్న

నా బిడ్డల జీవనగమనం చూసి

బీటలువారి పగిలిపోతున్నా...

  *సాలిపల్లి మంగామణి( శ్రీమణి)* http://pandoorucheruvugatt

మౌనహంతకీ

*మౌనహంతకీ*

కలలు కూలిన శబ్ధం 

కలకలం రాల్చిన నిశ్శబ్దం

అవిసిపోతుంది ప్రాణం

అలసిపోతుంది జీవనం

బతుకు నాటకంలో

రాకాసి ఘట్టం

కనికరించదుగా 

ఈ కలికాలం చక్రం

ఊపిరి రెక్కలు విరిచేసిన

మౌనహంతకీ ...

మాననీయవే మనసు గాయాలను

బ్రతుకు సౌధం బ్రద్దలుచేసి

యుద్ధమెలా చేస్తావు

వాలిపోయిన మరణశయ్యతో

గరళసేవనమే 

పరిపాటై

మనసుగొంతుక మూగబోయింది

పగటినీ ఆక్రమించాయిగా

చీకటిరాత్రులు

ఎన్ని ఎండిన క్షణాలో

మనసునిలా మండిస్తున్నాయి

మనసు పొరలకు మరుపు పూసే

మంత్రముంటే  బాగుండునేమో

శరణు శరణు కాలమా ఇక

మరణమైనా ...మంచిదే మరి

మనిషిగా ఇక మహిని విడిచి

మధుర కథలా మిగిలిపోదును

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

తన్మయమే

మధురోహల తావులన్ని

తలచుకుంటె *తన్మయమే*

మధూలికలె మదియంతా

పరచుకుంటె *తన్మయమే*

ఎదలోపలి గురుతులన్ని

ఎడబాటుకు నెలవాయెను

మరుమల్లెల నీతలపులు

తరుముతుంటె *తన్మయమే*

నిరంతరం నీజతలో

విహరిస్తూ నాహృదయం

వెన్నెలింటి పానుపుపై

సోలుతుంటె *తన్మయమే*

కనురెప్పల వాకిలిలో

తనివితీర నీరూపం

ఆమదనుని కానుకగా

నిలుపుకుంటె *తన్మయమే*

తొలివలపుల మేఘమాల

కరుణించిన ఆతరుణం

*మణి* మయమై మనసుతోట

విచ్చుకుంటె *తన్మయమే*.

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)* http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

మహర్షి వాల్మీకి సాంస్కృతిక సేవా సంస్థ హైదరాబాద్ వారి ఆధ్వర్యంలో రూపొందించిన ( వజ్రోత్సవ కవన భారతి ) సంకలనంలో....

మహర్షి వాల్మీకి సాంస్కృతిక సేవా సంస్థ హైదరాబాద్ వారి  ఆధ్వర్యంలో రూపొందించిన  (  వజ్రోత్సవ కవన భారతి ) సంకలనంలో....మీ అమూల్యమైన ఆశీస్సులు ఆకాంక్షిస్తూ... *శ్రీమణి*

నీ తలపుల సందోహమే

*నీ తలపుల సందోహమే*

మందానిలము స్పృశించి
అరవిరిసిన మందారంలా
నీ మందస్మితమున మైమరచి
మనోజ్ఞమాయెను
నామానసతీరం
ఆ తూరుపు రాగం మీటిన
సింధూరంలా

నీ నిట్టూర్పు రాగం మాటున
మంత్రముగ్ధనైతి,
నా ఊహల తావులన్నీ
నీ నులివెచ్చని ఊపిరులై
మూసివున్న నా కనురెప్పలపై
మధురమాయె కదా
నీ అధరసంతకం
విరుల పరిమళాలు సైతం
వెదజల్లగ వెరచెనేమో..
ఎదఝల్లను నీ తలపుల
సుమగంధాలకు తాళలేక,
వివశనైతి ప్రభూ నీ ఎదవాకిట
విరహగీతి పాడుతూ
మదనమైతి ప్రియసఖుడా
మాటరాక మధువనిలో
నీ మధురోహల పరమౌతూ
సందేహం లేదు ప్రియా
ఇది నీతలపుల సందోహం
ఈ సఖి మోహం సాంతం
సమ్మోహన మురళీ...
సదా నీ పాదాక్రాంతం.
(కృష్ణాష్టమి శుభాకాంక్షలతో)
*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

నిన్ను కోరి

*నిన్నుకోరి*

హృదయమిలా పున్నమిలా విరిసినదీ నిన్నుకోరి

ఎదసవ్వడి  వేణువులో

నిలిచినదీ నిన్నుకోరి

మరపురాని నీగురుతులు మైమరపుల పరిమళాలు

మధుమాసపు కోయిలలా పిలిచినదీ నిన్నుకోరి

నులిసిగ్గుల సంతకాలు నులివెచ్చని నీతలపులు

నిద్దురచెడి నిట్టూరుపు విడిచినదీ నిన్నుకోరి

నిలువదుమది నీజతలో  పురివిప్పిన మయూరమే

అలవోకగ వలపుధార

చిలికినదీ  నిన్నుకోరి

మణిమనసే మధువనిగా మాధవుడా నీకోసం

 నినువలచిన రాధికగా మిగిలినదీ నిన్నుకోరి

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

పసిడి పచ్చ సోయగం

*పసిడిపచ్చసోయగం*

అచ్చతెలుగు

సోయగమంతా

పసిడిపచ్చచీరలో

అవతరించినేమో!

అవనిపై 

సౌందర్యమంతా

ఆమెపైనే 

గుమ్మరించినేమో!

ప్రకృతి లో

ప్రతి అణువూ 

పరవశమయి

పడతి వశమయి 

పల్లవించనేమో..

తరుణినుదుటన

అరుణారుణకిరణం

సింధూరమయి 

మెరిసెనేమో...

ఏటి కొలనుల్లోకమలాలు   

విరబూసెనేమో 

కమలాక్షి నయనాల,

ఎలతీగబోణి 

కురులపరిమళాన

  మరువం,మల్లియ

వెలవెలబోయెనేమో..

రాయంచ సొగసునంత  

ఈ అంచయాన సొగసుల్లో 

ఒలక బొసేనేమో!

భామిని సొగసును 

ఏమనివర్ణించాలని 

కవికవనంనివ్వెరపోగా...

ముదిత మోమును ముద్దాడిన

ముంగురుల దేభాగ్యమో

రమణి కరముల 

తాకి తన్మయమైన

 సుమములదేమి

 వైభోగమో..!

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)* http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

నేనొక విజయగీతం రాసుకోవాలి

*నేనొక విజయ గీతం రాసుకోవాలి*

కాలమా... 

నేను ఏడవడం లేదు

కాసింత కళ్ళు చెమ్మగిల్లుతున్నాయంతే

ఇదిగో ఇప్పుడే చీకటిని తుడిచేసి

వెలుతురు ముగ్గేస్తున్నా

శూన్యాన్ని కాల్చేసి

వెలుగులు పూయిస్తున్నా

కలికాలం పాత్రలో కలుషితమైన

కన్నీటిని ఒంపేసి

కాసిన్ని నవ్వులు నింపేస్తున్నా

పుస్తకంలో నాకొక పేజీ కావాలి

నేనొక విజయగీతం రాసుకోవాలి

మసలుతున్న రోజులన్నీ

మనోహరకావ్యంలా 

మలచుకోవాలని వుంది

పోగేసుకున్న నాలుగు అక్షరాలను

కలబోసి నాలుగుతరాలకు 

అందించాలి

విధి లాగేసుకున్న నాదైన క్షణాలకు

లక్షణంగా అక్షరరూపం ఇవ్వాలి

నా హృదయం చవిచూసిన

అనుభూతుల తాయిలాలను

అంతే భద్రంగా పదిలపరచుకోవాలి

పోగొట్టుకున్నదేమిటో...

పోగేసుకొన్నదేమిటో చక్కగా

లెక్క రాసుకోవాలి

నే చూసిన ఈ సమాజాన్ని

రేపటికై చిత్రించాలి

నే సంచరించిన

కాలగమనంలో నే సేకరించిన

అనుభవసారాన్ని ఆమూలాగ్రమూ

ఆ పేజీలో పొందుపరచుకోవాలి

ఆ చరిత్రకు పయనమయ్యేలోపు

ఈ ధరిత్రికి దూరమయ్యే లోపు,

అందుకే ఆపుస్తకంలో

నాకొక పేజీ కావాలి.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

🇳🇪 స్వాతంత్ర్య దినోత్సవ శుభాకాంక్షలతో...🇳🇪

🇳🇪 స్వాతంత్ర్య దినోత్సవ శుభాకాంక్షలతో...🇳🇪

కవితారల వేదిక సాహితీ సామజిక సేవా సంస్థ వారు నిర్వహించిన *నాఊరు* అనే అంశంపై కవితల పోటీలో విజేతగా నిలిచిన శుభతరుణంమీ అందరి ఆశీస్సులు ఆకాంక్షిస్తూ...*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*🙏🌹🌹🌹🌹🙏

కవితారల వేదిక సాహితీ సామజిక సేవా సంస్థ వారు నిర్వహించిన *నాఊరు* అనే అంశంపై కవితల పోటీలో విజేతగా నిలిచిన శుభతరుణం

మీ అందరి ఆశీస్సులు ఆకాంక్షిస్తూ...

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

🙏🌹🌹🌹🌹🙏

యుద్ధం

*యుద్ధం*

కత్తులుండవు కటారులుండవు

కుత్తుకలేవీ తెగిపడవు

యుద్ధభేరి మ్రోగదు

వింటినారి సాగదు

శత్రువు కంటికి కనబడడు

జరుగుతున్నది మాత్రం

భీకర సమరమే

అలనాటి మహాసంగ్రామంలా

గుర్రాలు ఏనుగులూ

రథాలూ సైనికసేనలు 

వుంటాయనుకొనేవు

అక్కడ ఆవరించింది

నరాలు చిట్లే ఉద్విగ్నత మాత్రమే

రక్తపుటేరులు ప్రవహించవు

అన్నీ కన్నీటి కాసారాలే

యుద్ధమంటే ఇరు వర్గాల

తలలూ తెగిపడితేనే గాదు

ఎదలోపల ఎడతెగని సంవేదనా యుద్ధమే

శ్రుతిమించిన మానసిక సంఘర్షణే అంతర్యుద్ధమై

పోరు శంఖాన్ని పూరిస్తుంటుంది

అప్పుడే అంతరంగం

కదనరంగమై కలవరపెడుతుంది

నిశితంగా పరికిస్తే ప్రతిఘటించే

ఆయుధాలన్నీ నిగూఢమైనవి నీలోనే

ఒక్కోసారి మనోదౌర్భల్యమే మనుగడకు

అంతిమవాక్యం రాస్తుంటుంది

వేధించే అంతర్మధనం

ఛేదించలేని వ్యూహమే

సాధించాలంటే స్థితప్రజ్ఞతయే సరియైన సాధనం.

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

వరలక్ష్మి వ్రతం శుభాకాంక్షలతో

*సిరిమహాలక్ష్మి*

సిరిమహాలక్ష్మికి 
సిరిచందనాలు
శ్రీమహలక్ష్మికీ
మరుమల్లెపూలు
వరలక్ష్మి పదములకు
సిరిమువ్వ అందియలు
ఆదిలక్ష్మీ నీకు
అమృతాభిషేకాలు
  ధాన్యలక్ష్మీ నీకు
పరమాన్న,పాయసాలు
  ధైర్య లక్ష్మీ నీకు
మణులు,మాణిక్యాలు
  గజలక్ష్మీ నీకు
రతనాలగాజులు
సంతానలక్ష్మీ నీకు 
సాష్టాంగ ప్రణామాలు
  విజయలక్ష్మీ నీకు
నిత్యనీరాజనాలు
  విద్యాలక్ష్మీ నీకు
విరుల వింజామరలు
  ధనలక్ష్మీ నీకు
షోడశోపచారాలు

అష్టలక్ష్మీ దేవులకు
అష్టదళపద్మాల
అర్చింతు...అత్యంతభక్తితో
అభయమ్మునీయవే
అమ్మలందరికమ్మ
  శ్రీ మహాలక్ష్మీ
  కటాక్షించగరావే
కరుణాక్షతలతోడ
శ్రీ కనకమహాలక్ష్మి.

ఈ  శ్రావణ శుక్రవార శుభదినం
అందరికీ శుభం జరగాలని
   ఆకాంక్షిస్తూ ..........
*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*
             విశాఖపట్నం
         

  

ఇదేమి సిత్రమో !

*ఇదేమి సిత్రమో !*

ఇదేమి సిత్రమో !

ఆ మదనుని 

మహిమాస్త్రమో!

నీ ప్రణయరసామృత 

సేవనవైచిత్రమో!

ముడి వేసినమనసుల 

మైమరపుల సరాగమో 

నీ జతలో నాకు  

గురుతు రాదు సమయం 

నీకోసం ఆఉదయం

నీకోసమే ఆసాయంసమయం

నీ సరసన నాహృదయం ,

నిత్య విహంగ వీక్షణము 

నిను చూడక క్షణమయినా...

  తరగదు ఆ తరుణం 

             

   *సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

8522899458.

http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

రేపు మాత్రం నాదే

*రేపుమాత్రం నాదే*

కాలమా....కణకణమండే

నిప్పుల్లో నను కాల్చేసినా...

నే నిరాశలో కూరుకుపోను

నిగనిగలాడే అగ్నిబీజమై అవతరిస్తా..

నేనడిచే దారుల్లో రాళ్ళు,ముళ్ళూ 

పేర్చి నువు పరీక్షించాలనుకున్నా...

ఉస్సూరంటూ.. 

నిస్పృహలో కూరుకుపోను

నిరాశతో....

నిట్టూరుస్తూనిలబడిపోను

లక్ష్యం చేరే తీరతాను

లక్షల ఆటంకాలున్నా....

నిన్నటి నా కలలన్నిటినీ 

నిర్ధాక్షిణ్యంగా..నువు చిదిమేసినా....

రేపటివాస్తవమై,ఉదయిస్తూనేవుంటా, విజయానికి శంఖారావం 

పూరిస్తూనే వుంటా...

నిన్న నాది కాకున్నా...

ఉన్నమాట చెబుతున్నా...

రేపు మాత్రం నాదే

ఓటమి గోడపై రాసుకున్న

గెలుపుసూత్రం మాత్రం నాదే....

లేదు,రాదు, కానేకాదనే

వదులైపోయిన పదాలకికచెల్లు

కనుచూపు మేరలో

రెపరెపలాడే విజయకేతనాన్నే

ఇక వీక్షిస్తుంటాయి నాకళ్ళు

మళ్ళీ,మళ్ళీ....

పడిలేచే కెరటం నా ఆదర్శం 

పరుగులు తీసేకాలంలో 

ఎదురీదే ప్రతి ప్రయత్నంలో...

చిగురించే మోడే నాకు మార్గదర్శకం

పునరుజ్జీవన మంత్రంలో...

కారుమబ్బులు కమ్ముకొస్తున్నా...

కటికచీకటి ముసురుకొస్తున్నా... 

కాంతి రేఖకై అన్వేషిస్తూనే వుంటా....

నాకల కరవాలంచేబూని,కవినై

ఉదయించే రవినై....కలకాలం

జీవిస్తూనే వుంటా...

నేచిరంజీవినై.      

   *సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

*మనసు మార్చుకో కాలమా*

ఎప్పుడు పెనవేసుకుంటాయో

మునుపటి సంతోషపు లతలు

ఎప్పుడు శెలవు తీసుకుంటాయో

ఈ కాటేసే వెతలు

కనికరించకుంటాయా...

ఆ కారుణ్యపుమేఘాలు

అంతరించకుంటాయా

ఈ అంతులేనిఉపద్రవాలు

మనసన్నదే లేని మాయదారి కాలం

మౌనముద్రలోనేనా ఇక కలలుగన్న వాసంతం

ఊపిరికే ఉచ్చుబిగిస్తే

మా మనుగడ మరణం అంచుల్లోనే

మనసు మార్చుకో కాలమా...

మానవాళి ఆశలు త్రుంచి

మహదానందపడడం భావ్యమా..

మనుజుడన్నదే లేని

మరుభూమిని ఏలాలని

నీ సంకల్పమా..

గుండె సముద్రం ఘోషిస్తుంది

ఊపిరి అలలను కూడగట్టుకొని,

నా కలానికి ముచ్చెమటలు పోస్తున్నాయి

ఈ కాలం చేసే కర్కశ గాయాలను

రాయాలని ప్రయత్నించినపుడల్లా,

ప్రాణాలన్నీ ఉన్నపళంగా

అస్తమించిపోతుంటే

ఎన్ని కన్నీళ్ళనని అక్షరీకరికరించను

లక్షల కల్లోలాలకు సాక్షీభూతంగా..

మిగిలేవన్నీ అశ్రుధారలే

పగిలేవన్నీ మా ఆశల దుర్గాలే.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)* http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

నేను రాసిన *నీలిమబ్బు* రచన

అమెరికా వాస్తవ్యులు, 

ప్రముఖ సంగీత విద్వాంసురాలు,

NATA, ATA, ఇంటర్నేషనల్ అవార్డు గ్రహీత,  ఆలిండియా రేడియో లలిత గీతాల విభాగంలో A' Grade కళాకారులు, 

మీనాక్షి సుస్వర అకాడమీ వ్యవస్థాపకులు డా.అనిపిండి మీనాక్షి వారిచే స్వరపరచబడి ఆలాపించబడిన...

నాచే విరచితమైన  "నీలిమబ్బు"

అనే గజల్ ఈ దిగువనున్న యూట్యూబ్ లింక్ ద్వారా విని.. మీ.. మీ... అభిప్రాయం, ఆశీస్సులు కోరుచూ.. 

నచ్చితే లైక్ చేయండి, కామెంట్ చేయండి. మీ స్నేహితులకు షేర్ చేయమని విన్నవించుకుంటూ..

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

🙏🌹🌹🌹🌹🙏

https://youtu.be/Lux3T72WHLY

దోచే "సినారె"

దోచే "సినారె"

ఆహా..సినారె ఏమి రాసినారె

ఏమి రాసినారె

అక్షరాలలో అలవోకగా

అమృతాన్ని కలబోసినారె

పదములనె పంచదార

పాకంలో ముంచి తీసినారె

అశేష భారతావనిని 

తన పాటల పల్లకిలో 

పరవశింప చేసినారె

తెలుగు వాకిట వెలుగు

సుమమై విరబూసినారె

వేల హృదయాలను

గాలమేసి లాగేసినారె

ఉరికే ఘన సాహిత్యపుఝరియై

వెలిగే కవన రాజ శిఖరమై

మిక్కిలి పేరు మోసినారె

మృధు మధురమైన పదాలతో

మా మనసు పుటలను నింపేసినారె

మమ్మలరించి మైమరపించి

మా చిత్తములను చిత్రంగా

దోచేసినారె

అద్భుతమైన పాటల వెల్లువలో

నిలువునా తడిపే సినారె

జన రంజక కవి రాజ శిఖరమై

జ్ఞానపీఠమెక్కేసినారె

ఓ మధురిమల పలుకు సిరి

ఓ సిరి చందనాల విభావరి

ఎంత పనిచేసినారె

ఇంతలోనే 

గగనసీమ కెగసినారె

మము కన్నీళ్ళ పాల్జేసినారె

శోక సంద్రాన ముంచేసినారె

ఓ మహర్షీ...

ఓ మహాత్మా...

మహోన్నతమూర్తీ...

మానవతామూర్తీ...

ఓ సాహితీ ఘనకీర్తీ...

చలనచిత్ర సాహిత్య చక్రవర్తీ...

అందుకో...మా అశ్రునయనాల 

నడుమ లక్షలనివాళి

అందుకోవయ్యా....ఓ అక్షరవనమాలీ........

మా అక్షర నివాళి.

   *సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

కలలే కలయికలయి

పారిజాత పరిమళాల 

ఆ పారవశ్యపు వేళ

కులుకుపూల

పలుకుతేనెలూరేటి ఆవేళ

విరులు వింజామరలై

మరులు మరువపు సరులై ప్రభవించేటి వేళ

కోయిల కువకువలే  

వేకువ రాగాలై

పల్లవించేటి ఆవేళ

మలయమారుతమ్ముపై

మది సోలిపోయేటివేళ

మలిపొద్దు నులివెచ్చగా

నెచ్చెలిని చేరి మురిపించేటివేళ

ఆవేళలో 

ఆవేళలో

మొదలాయె

వేవేలకదలికలు

వర్ణించగ తరమా

అవి వెన్నెలపరచిన

వలపులదారులు

కన్నియకలలో

వన్నియహొయలు

కలలోకలయికలో

కమ్మనికలహాలో

కన్నుల లోగిలిలో

వన్నెలకావ్యాలో

తలపులో

వలపులో

మరపులో

మైమరపులో

వెచ్చని నిట్టూర్పులో

మురిపాలసరాలో

తొలకరి రసరాగాలో

ఊరించే ఊసులో

ఊహల కెరటాలో

హరివింటిసరాలో

విరివింటి శరాలో 

కలకంఠి గుండెల్లో 

కమ్మని కథనాలో

ఆ నులివెచ్చని తలపులు 

తాకిన ఎద తలుపులు

తలపులు కావవి 

వలపుల వరుసలు

అన్నులమిన్నకు

అరమోడ్పు కన్నులపై

కదలాడేఊసులు

అమ్మో !

ఆ ఊసులు ముసిరేమైమరపులు

వినువీధుల పైనే ఊరేగే...ఊయలలు

మానసచోరుని

మధుగోపాలుని

సద్దులుసేయక 

నిద్దురలోనే 

చేరే తావులు

కమ్మని కలయయి

మురళీ లోలుని

మదిలో మలిచే

ఎదలోకొలిచిన

మనమోహనమదనుని

ఎదుటన నిలిపే మధురమయిన

కలయికగా...

సాలిపల్లిమంగామణి(శ్రీమణి)

pandoorucheruvugattu.blogspot.in

*మహాభిజ్ఞుడు...గుర్రంజాషువా*

అతడొక మహా మనీషి

అతడొక మహోన్నత శక్తి

అతడొక మానవతామూర్తి

అతడొక నవ చైతన్య స్ఫూర్తి 

అఖండ ఆంధ్రావని చరిత్రలో

అతడొక మహోజ్వల సాహితీ మూర్తి

అతడొక నవయుగ కవి చక్రవర్తి

అభివర్ణించ గలమా...

అక్షరాలతో అక్కజాలు సృష్టించి

అగ్రవర్ణాలలో అలజడి పుట్టించిన

ఆ అభ్యుదయ కవి దిగ్గజాన్ని 

అక్షరాలు చాలునా ఆ మహాభిజ్ఞుని 

సాహితీ ప్రజ్ఞా ప్రాభవాన్ని ప్రస్తుతించ

అక్షరాలు సరిపోవునా విశ్వవిఖ్యాతమౌ

ఆ "విశ్వనరుని"ఘనకీర్తి గణుతించ

పదివేల మాటలు చాలునా.. 

ఆ పద్య కవీంద్రుని

పద కౌశలాన్ని సన్నుతించ

ఏమని పొగడ గలము

ఎల్లలు దాటిన అద్వితీయ 

సాహితీ సుమ సౌరభాన్ని

ఎంతని కొనియాడగలము

ఆ విశ్వకవి సామ్రాట్టు

కవన ప్రాశస్త్యాన్ని

సమ సమాజ స్ధాపనకై

సాంఘిక ప్రక్షాళనకై

కుల వివక్ష కూకటి వేళ్ళ

పెకలించగ తన కల కరవాలమును ఝుళిపించి

కవన రంగమున దూకె

కవి నారసింహుడై

వెలివాడల బ్రతుకుల్లో

తొలి వెలుగు జాడల ప్రసరించగ

అక్షరాగ్నిని ప్రజ్వలింప జేసిన

ప్రఛండ భాస్కరుండతడు

పంచముడెవరని

పంచభూతాలసాక్షిగా ప్రశ్నించి

కడజాతి కడగండ్ల కడదేర్చ

కబురంపె "గబ్బిలం"తో రాయబారము కాశినాధునికి కడు చిత్రంగా..

తన ఖండ కావ్య మందు

సమత మమత మానవతలే 

తన కవితా పాదాలుగా అభ్యుదయ 

సాహిత్య సేద్య మొనరించె

రసరమ్య ప్రణయామృతాన్నైనా

సాంఘిక దురాగతాన్నైనా

పెల్లుబికిన కన్నీటినైనా

వెల్లి విరిసిన అనుభూతి నైనా

సాహితీ ప్రస్ధానంలో

ఆతను స్పృశియించని

అంశమే లేదంటే అతిశయోక్తి కాదేమో

అట్టడుగు జీవితాలే

పద్య శిల్పాలుగా

మండుతున్న నిరుపేద గుండెలే

ఖండ కావ్యాలుగా  అమృత గుళికనూ, నిప్పు కణికనూ

తన కలాన ఇముడ్చుకొని

ఒకపరి .......

కాల్పనికతతో కలలో విహరింప చేసినా

తదుపరి....

వాస్తవికతను వాడి,వేడిగా వడ్డించినా

ప్రకృతిలో పరమాణువు సైతం

తన కలాన కవనం గావించి

ఒక కవీంద్రుని ఆత్మ నివేదనాన్ని

ఫిరదౌసిలో హృద్యంగా ఆవిష్కరించి

నవ మాసములు భోజనము నీరమెరుగక పయనించు పురిటింటి బాటసారి యంటూ

అనుభవించు కొలంది నినుమడించుచు మరంధము జాలువారు

చైతన్య ఫలమంటూ 

శిశువును అభివర్ణించి

తేలిక గడ్డిపోచలను తెచ్చి

రచించితి వీవు 

తూగుటుయ్యేల

గృహంబు మానవులకేరికి సాధ్యము కాదనుచు,

గిజిగాని నేర్పరితనాన్ని, కొనియాడి ,అఖండ గౌతమీ నది అందాలను రమ్యంగా అక్షరీకరించి

అఖండ ఆంధ్రావనికీ

తన ఖండ కావ్యాల కలకండలిచ్చిన

విశ్వకవి సామ్రాట్టు

అగ్రవర్ణాలకే పరిమితమైన

సాహిత్యాన్ని 

మొట్టమొదటగా

అట్టడుగు జీవితాలకు పరిచయంచేసి

కరుణ రసావిష్కరణం చేసిన

కరుణార్ధ్రమూర్తి

వడగాల్పు నా జీవితమైతే

వెన్నెల నా కవిత్వమని

ఛీత్కారాలు పొందిన

తావుల్లోనే  తన ధిక్కార స్వరంతో

సాహిత్య

సమరం గావించి

సత్కారమందు కొన్న

సత్కవి వరేణ్యులు

మన జాషువా నాటిన

అభ్యుదయ సాహితీ వనంలో

నే గడ్డి పూవయినను చాలు

ఆ కవివరేణ్యుని సాహిత్య బాటలో

నే ఇసుక రేణువయిననూ  చాలు

ఆ అభీకుని కలం విదిల్చిన సిరా బొట్టునయిననూ... చాలు

ఆ మానవీయుని కలాన 

జాలువారిన కవనంలో నేనొక 

ఆక్షరమయిననూ చాలు

ఆ దార్శనికుని కావ్య సంద్రంలో

చిన్ని అలనయినా చాలు

కవి తలపెట్టిన 

సమ సమాజ స్ధాపన మహాయజ్ఞం కొనసాగించుటకై

మన ఉడత.  సాయమందిద్దాం

చిరు కవితాబాణం సంధిద్దాం

అదే మనమహనీయునికిచ్చే

మహత్తర నివాళి...

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

*విశాఖ పట్నం*

తప్పెవరిదీ

*తప్పెవరిదీ...?*

దిక్కుమాలిన బతుకు ఎక్కిరించింది

బక్కచిక్కిన పేగు బస్తీకి పొమ్మంది

పూట గడవని పొద్దే గడప దాటించింది

అవసరం అయినవాళ్ళను వదిలి

 ఆవలితీరాలకు విసిరేసింది

సద్దుచేయని సత్తుగిన్నెలసాక్షిగా

ఇంటిలో జొరబడ్డదినపగజ్జెలతల్లి

ఇంటి ఇల్లాలి కంటిలో కన్నీరు చిప్పిల్లి

మా గాడిపొయ్యిలో గాఢనిద్దరే

 పోయింది గండుపిల్లి 

పొమ్మనకే పొగబెట్టింది

పొట్టగడవని కష్టం పట్టుబట్టి

ఎట్టకేలకు పట్టపుదారులు

పట్టించింది పట్టెడు మెతుకులకోసం

 పగబట్టిన పేదరికం

నాడు అలసిసొలసి వలస పక్షులమై ఎగిరిపోయాము

నేడు నిశీధి దారులలో

నిర్లక్ష్యపు నీడలలో గుండెలవిసి

నెత్తురోడుతున్న రహదారుల 

ముఖచిత్రమై మిగిలిపోయాము.

తప్పెవరిదీ ఆకలిదా

తప్పనిసరి అవసరానిదా

గతి తప్పిన మనుగడదా

మితిమీరిన ఉదాసీనతదా

తప్పు మాది కాదంటోంది

తప్పతాగిందోమో లోకం మరి.

  *సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

కలికి చిలకల కొలికి

*కలికి చిలకల కొలికి*

ఆణిముత్యాల మిసమిసలు   

అలివేణి దరహసమై అలరారెనేమో

కలకంఠి కంటికి 

కాటుక దిద్దెనేమో చిమ్మ చీకటి

లలన నుదుటున మెరిసి మురిసె 

కాబోలు తూరుపుసిందూరం

ముదిత ముంగురులై  

మురిపించెనేమో ఆ నీలిమేఘం 

ఏటి కొలనులో కమలాలు   

విరబూసెనేమో కమలాక్షి నయనాల,

మరువము, మల్లియలు

పరిమళాల సంతకాలు చేసెనేమో

సీమంతిని సొగసులపై.,

జాజీ చంపక పున్నాగ సరులు

అరువిచ్చెనేమో అలరుబోణికి

మేని సౌంగంధ మతిశయించ,

విరిబోణి సొబగులకు తళుకులద్దెనమో

తారసపడి ఆ గగనపు తారక

రాయంచ సొగసునంత  

ఈ అంచయాన సొగసుల్లో 

ఒలక బొసేనేమో 

నెలరేడు ఎన్నియలు కురిపించెనేమో సుదతి సౌందర్యమినుమడించ...

ప్రకృతి ప్రతి అణువూ పరవశమయి

పడతి వశమయి పల్లవించెనా..

ఏడుమల్లియల సరితూగు ముగ్ధమనోహరీ.......

నీ ముంగిట సాగిలపడి.

   *సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*  http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

నువ్వుకాదూ

నే నవ్వులు మరచిపోయినపుడు
పువ్వులు చూపించింది నువ్వుకాదూ..
నా చుట్టూ చీకటి కమ్మేసినపుడు
వెలుతురు జల్లింది నువ్వుకాదూ...
కాలం పడదోసిన ప్రతిసారీ
ఎగిసిన కెరటాన్ని జ్ఞాపకం తెచ్చింది నువ్వుకాదూ...
రాలుతున్న నా ఆశల వెంబడి
రహదారిని త్రవ్వింది నువ్వు కాదూ
మనసు విరిగినపుడల్లా
మనసెరిగి క్రొత్త రెక్కలు తగిలించి
ఎగరమంటూ ఊతమిచ్చింది
నువ్వుకాదూ...
నిబ్బరం కోల్పోయిన ప్రతిసారీ
జబ్బ చరిచి లేవమన్నది నువ్వుకాదూ
నేను  శిధిలమైన ప్రతిసారీ
నా ఉనికిని పదిలం చేస్తూ నన్ను
పునర్నిర్మించింది నువ్వుకాదూ
అంతెందుకూ నా గుండెగొంతుక
తడారిపోయినపుడు సంజీవనిలా
ఎదురొచ్చింది నువ్వుకాదూ...
కొడిగట్టబోతున్న నా ఊపిరిదీపానికి
చేతులడ్డుపెట్టింది నువ్వుకాదూ...
జీవితపు బండిచక్రాలు అగాథంలో
కూరుకుపోతుంటే చివరినిమిషంలో
చేయందించి చైతన్యపరచింది నువ్వుకాదూ...
పగలునూ,రాత్రినీ సృష్టించిన నీకు
పగులుతున్న హృదయాల ఘోష
పనిగట్టుకు చెప్పాలా..
కథ నడిపించే సూత్రధారికి
పాత్రల ఔచిత్యం పరిచయం చేయాలా..
గమనమొకటే నాది
గమ్యం మాత్రం నీవే
నే నడుస్తాను....
నువ్వు నడిపిస్తావు అంతే.
*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

జాబిలితో

*జాబిలితో*

ఒక నిశిరాతిరి

నాలో ముసిరేసిన 

తియతీయని భావాలను 

దోసిలినింపి‌....వాటికి

కాసిన్ని అక్షరాలనద్ది‌,

జాబిలికి......

జాబురాసుకున్నా..

ఒకనాటి పున్నమిరేయి

వెన్నెల వాకిట్లో...

కవన పూలవాన

కురవాలని,

అది కాంచిన నామది

మకరందం చవిచూడాలని,

అడిగాననో...లేదో

నిదురించిన

నాకనురెప్పలపై

సుతిమెత్తని స్వప్నంలా

అరుదెంచాయి

అత్యద్భుత కావ్యాలేవో...

అందమైన నా ఊహకు

అచ్చమైన ప్రతిరూపంగా..

జాబిలి నాకిచ్చిన 

జవాబు కాబోలు‌....

   *సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

ప్రకృతికాంత

*ప్రకృతికాంత*

తూరుపు వేకువ వేళ

ఉదయించిన నులి వెచ్చని

అరుణారుణ కిరణం నేను

నిశిరాతిరి పున్నమిలో 

శశి రాల్చిన వెన్నెలకు 

వన్నెలిచ్చింది నేను

ఇంద్రధనుస్సులో సప్త వర్ణాలను

ఒలకబోసింది నేను

విరిసి విరియని మల్లియ రేకున

ఊగిస లాడిన హిమ బిందును నేను

సంకురాతిరి సంధ్య వెలుగులో 

మెరిసిన రంగవల్లినీ నేనే

పురి విప్పిన మయూరికి 

అరుదగు నాట్యం నేర్పిన 

అచ్చర నర్తకి నేనే....

కొమ్మల దాగిన కోయిలమ్మకు

కమ్మని గాత్రాన్ని అరువిచ్చిన

 గురువును నేనే

విరజాజికీ,విచ్చుకున్న చామంతికీ

 పరిమళాన్ని పంచింది నేను

మెరిసిన తారకకు 

తళుకుల నిచ్చిందీ నేను

ఎగిసే కెరటం నేనూ,

 కురిసే మేఘం నేనే

మెదిలే కలలోనూ.... 

 కదిలే అలలోనూ...

అణువణువులో...నేను

అవనియంతా...నేను

అన్నింటా నేనూ....

ఆద్యంతం నేనై ఆవహించియున్నా....

అందానికే అందాన్ని నేనూ

అందాల సామ్రాజ్యానికే

అసలు అధినేత్రినే నేనూ...

నాకు సాటి ఎవరూ లేరు

నాకు ధీటుగా ఎవరున్నారు

పంచభూతాలపై నాట్యమాడగలను

సింధూరపు భానుడనే

నా నుదుటన తిలకంగా దిద్దుతాను

కటిక చీకటితో నాకనులకు

కాటుక గీయగలను

వెండి  మబ్బునే నా నడుమకు 

చీరగ చుట్టేస్తాను

నెలవంకనే అలవోకగా 

నామెడలో ఆభరణం చేయగలను

గంగా, యమునా, క్రిష్ణా, పెన్నా

నదులేవైనా... సెలయేళ్ళైనా...

అన్నీ, నా చెలరేగిన కురులే గదా.. 

సప్త సంద్రాలైనా,లక్ష ద్వీపాలైనా

కొండ లైనా...కోన లైనా...

కోయిలమ్మ కూత లైనా...

అన్నీ నా అందానికి తీరుగా దిద్దిన తుదిమెరుగులు కావా....

అంటూ....మురిసిపోయింది

ప్రకృతి కాంత.....

మైమరచిపోయింది....

పరవశించి ప్రకృతియంతా....

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

http://pandoorucheruvugattu.blogspot.com

మార్పు మంచిదే*

కవిత రాసామంటే 

కర్తవ్యం రెక్కలు కట్టుకు వాలాలి

కలం కదిలించామంటే 

కాలం కంటే రెండడుగులు 

ముందే నడవాలి

అక్షరం రాల్చిన ప్రతిసారీ 

తీక్షణమైన ఆలోచనకు తెరతీయాలి

మస్తిష్కాన్ని విచ్ఛేదనం చేస్తున్న

ఆ శరాలు నేను రాసిన అక్షరాలే

తప్పొప్పుల తక్కెడలో 

తప్పించుకోగలదెవ్వరు

తిలాపాపం తలా పిడికెడు

నన్ను నేను లోతుగా అన్వేషించాను 

అంతర్యుద్ధం అనంతరం 

చూపుడువేలును 

సారించడం నచ్చడంలేదు 

సమాజ ముఖచిత్రాన్ని 

సమీపంగా వీక్షిస్తున్నాను

శూన్యం పొత్తిళ్ళలోకి చూపులకత్తులు

చొప్పించాక రాలిపడ్డవి 

సమాధానాలు కావు

చురకత్తులవంటి ప్రశ్నలే

తెరలు తెరలుగా  ఆక్రమిస్తున్న

ఆలోచన పరంపరలు 

మంచి మార్పునే సూచించాయి

మనుష్యుల గుంపులో 

నేనూ అంతర్భాగమే 

లోకం పోకడను

ఆవిష్కరించే క్రమంలో 

నన్నూ ముద్దాయిగానే

పరిగణించింది నాకలం

సమాజాన్ని నడిపించే 

బృహత్తర బాధ్యత 

భుజాలకేసుకున్నప్పుడు

మొట్టమొదటగా ఆత్మప్రక్షాళనకు

సమాయత్తమవ్వాలి 

తక్షణమే స్పందించే లక్షణాన్ని

ఈ క్షణమే అలవర్చుకొంటే

మానవాళిని చైతన్యగీతికలగా

మలచే మహత్తర కార్యానికి సమాయత్తమై

ఉదయించే సూర్యునిలా 

సమాజ హృదయాన్ని వెలుగులతోఅలంకరించి అక్షరమై మార్గాన్ని నిర్దేశించవచ్చు.

*సాలిపల్లి మంగామణి శ్రీమణి*