మరువముగా

*మరువముగా....*

మరువముగా....

మదిగాంచిన

మనోహర దృశ్యాలను

మరువము మరి

మరుజన్మముదాకా...

మనసును స్పృశించిన

తీయనిఅనుభూతుల పరవశాన్ని

మరువగలమా....మరి 

ఎదఝల్లను పరిమళాల వెదజల్లే కుసుమలతల సరాగాలు,ముసిరే

 తొలకరివానల  చినుకులజడికి తడిచిన

పచ్చిక పరువాల పదనిసలను

ప్రకృతి పొదివిపట్టిన 

 తళుకులనెటు మరువగలము

మరువముగా .... మనసుతాకిన సమ్మోహన చిత్తరువులను,

పుడమి నుదుటున తీరుగ దిద్దిన తూరుపుసింధూరాన్ని

మరువగలమా..

మరుమల్లియ లతనల్లిన

 మలయసమీరాన్ని,

మరువముగద !

పూన్నమి మధుఘడియల ఒరవడిని ,

కలువలదొర వెన్నెలజడిని,

మంచు చీర కప్పుకొన్న

మన్నెపు మాగాణిని,

మకరందం దాచుకొన్న 

కోయిల మారాణిని

మరువముగద !

మైమరపునవిహరించే 

 రాయంచల సొబగులను

నీలిమేఘాల వరుసల్లో

విరిసిన హరివిల్లు వర్ణాలనెటు

మరువగలమా..

విరబూసిన కుసుమాలపై

జతులాడిన తెర ఈగల 

సరాగాన్ని,

అణువణువునా అధ్భుతాలతో

అతిశయాల సంతకాలతో

అడుగడునా పరవశాలను 

పరిచయంచేస్తూ...మైమరపిస్తున్న

ప్రకృతికి ప్రణమిల్లుతూ..

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*