నీ సన్నిధికై (నిరీక్షించే ప్రతి హృదయపు వేదన)

నిను  చేరే  దారిని  సరళం  చేస్తే
గరళాన్నైనా  చిరునవ్వుతో  సేవించేస్తా !
నిన్ను చూడగ కనులకు కాంతినిస్తే ,
కటికచీకటిలో నే కాలంగడిపేస్తా !
నా ప్రణయం  తెలుపగ  నా అధరానికి పదములనిస్తే,
ఆపై మూగనయినా నే  మురిసిపోతా !
నీ మనసును ఒక పరి  గెలుచుటకై ,
నిరంతరం నే ఓడిపోతా !
నా హృదయపూతోటలోకి   నువ్వొస్తానంటే ,
నూరేళ్ళకైనా  కనురేప్పేయక  నే  నిరీక్షిస్తూనే  ఉంటా !
నిజంగా .. ప్రియతమా !
నీకై  తెల్లవారుతోంది  ఉదయం , నీకోసమే ఆ సాయం సమయం .
నిదరోకముందే  కలను  కూడా  ఆదేశిస్తా !
నిన్నే  తనతో తీసుకురమ్మని . లేకుంటే  కరిగిపొమ్మని .
ఇల  నా  జీవితాన్ని  నే శాశిస్తా !
నీ  జత  లేదంటే  శూన్యం  కమ్మని .
అందులకే  నే   నువ్వోస్తావనే  నే  జీవిస్తున్నా !
నీకై  నే నిరీక్షిస్తున్నా... నిద్దురలోనూ  మేలుకొని .

                  సాలి పల్లి  మంగా మణి @ శ్రీమణి
                      సెక్రటరీ, విశాఖ కళావేదిక