దీపావళి శుభాకాంక్షలు

చామంతుల,  పూబంతుల తోరణాలు 

గృహలక్ష్ముల దీపాలతో, ధనలక్ష్ములకు పూజలు 

కొత్తదుస్తులలో మగువల అందచందాలు 

మామ గారి కానుకలతో మురిసిన కొత్త అల్లుళ్ళు 

తీయని మిథాయితో తాతాగారి బోసినవ్వులు 

మతాబులు చిచ్చుబుడ్లతో బుడతల కేరింతలు 

కాకరపూవత్తులతో అమావాస్యలో వెన్నెల వెలుగులు 

టపాసులు, తారాజువ్వలతో 

తారాస్థాయికి చేరిన ఆనందాల హరివిల్లు 

మిరుమిట్లుగొల్పుతూ  కోటి దివ్వెలతో వచ్చింది దీపావళి 

మన  ముంగిలిలో సువర్ణ కాంతులను నింపినది ఈ దీపావళి 

మన జీవితాలను  వేయి వెలుగుల సుఖసంతోషాలతో భోగభాగ్యాలతో నింపాలని 

కోరుకుంటూ బ్లాగరులందరికీ దీపావళి శుభాకాంక్షలు  

నిను చూసిన క్షణం

నా ఆశల ఊపిరి నీవే 

నా ఊహల రూపం నీవే 

నా జీవిత గమ్యం నీవే 

నా కలలకు సాక్షివి నీవే 

నా తలపుల రేడువి నీవే 

నా వలపుల చెలికాడివి నీవే 

నిన్ను చూసిన చాలు 

నా కళ్ళ లొగిళ్ళ పూదోట నిలిచేను 

అవధుల్లేని ఆనందం 

ఉవ్వెత్తున అలల లా లేచేను 

వద్దన్నా  వినకుండా మేను పులకరించేను 

అలవోకగ నా ఆశలు తెరచాపలా పయనించేను 

చెంత చేరి కోకిలమ్మ కబురులేవొ చెప్పేను 

వింత వింత ఊహలతో మది ఉక్కిరిబిక్కిరి అయ్యేను 

మాట రాక నా అధరాలు మూగబోయి చూసేను 

నిను చూసిన క్షణం  

నా ఊహలలోని   నీకోసం 

నేనెంత? నేనెంత ? కాదు.. కాదు... నేనే అంతా !

నేనెంత?  నేనెంత ? 

ఈ అనంత మానవాళి 

జీవితాలు మార్చుటకై ! కష్టాలు కడతేర్చుటకై !

నేనెంత?  నేనెంత ?

అనుకోకుండా... 

నేనే అంతా.. నేనే అంతా.. అనుకో ! 

ఒక జీవితాన్నైనా మార్చి 

కష్టాలకు అండవై 

ఆ మండుటెండ గొడుగువై 

కటిక చీకటి చిరుదీపపు వెలుగువై 

ప్రకాశాన్ని అందించు 

చిగురుటాకు చిగురించినా, పండుటాకు నేల రాలినా  

ప్రకృతి ధర్మమే కదా !  మరి, 

ఎందుకు ఈ ఆందోళన, ఈ ఆక్రందన 

ప్రతి జీవి పుట్టిన నాటినుండి చిగురిస్తూ, 

ఫలితాలను అందిస్తూ చివరకు తనువు చాలిస్తూ 

మట్టిలో  కలిసిపోతుంది   కదా 

మరి ఎందుకు? ఇంత ఆరాటం?

ఇది ఆపలేని,  ఆగని,  జీవనపోరాటం అని 

తెలుసుకదా....

ఉన్నంత వరకు  ఏమి  చేయగలమో  

ఎంత చేయగలమో , ఎలా చేయగలమో  

ఎందుకు చేస్తున్నామో   అని అలోచిస్తూ 

ఒక్క జీవితానికైనా దారి చూపుదాం 

అవనిపై అదృష్టవశాత్తూ లభించిన 

మన , ఈ జన్మకు సార్ధకత చేకూర్చుదాం 

మనిషి - మనుగడ

కలుషితమైన నేటి రొంపి వ్యవస్థలో  

షికార్లు చేస్తున్న మానవ వరాహాలు 

బ్రష్టు పట్టిన మానవ జాతిలో 

తుప్పు పట్టిన మనసులున్న,  రాక్షస రాయుళ్ళు తిరుగాడుతున్న 

నేటి ఆధునిక గంజాయి వనంలో 

నిర్మలమైన తులసి జీవించడం ఎంత కష్టమో 

కరడు గట్టిన పైశాచిక సమాజంలో 

కర్పూరమంటి మనసున్న మనిషి 

మనుగడ కూడా మరణప్రాయమే సుమా 

విజయదశమి శుభాకాంక్షలు

బ్లాగరులు అందరికీ విజయదశమి శుభాకాంక్షలు

ఓ మహాత్మా, ఓ మహర్షీ.... .మన్నించు.. నీవిచ్చిన స్వాతంత్ర్య ఫలాలను అనుభవించలేకపోతున్నందుకు

గాంధీ జయంతి వేడుకలు  నిన్న దేశమంతా జాతి యవత్తూ ఎంతో ఘనంగా  గాంధేయవాదం స్పూర్తితో  జరుపుకొన్నాం.  నిజానికి నిన్న జరిగిన వేడుకలు నిజంగా గాంధీ గారికి ఘనమైన నివాళేనా......

ఎందరు అధికారులు, రాజకీయనాయకులు, గుత్తేదారులు, పెట్టుబడిదారులు, ఆఖరుకు ప్రజలు  బాపూజీ స్పూర్తిగా పనిచేస్తున్నారు (దేశ సేవ సంగతి వదిలెయ్యండి) నిజాయితీ, నిబద్దత, నిష్కళంకమైన క్రమశిక్షణతో కూడిన జీవితాన్ని ఎంతమంది గడుపుతున్నారు?  ఇంతవరకు ఎంతమంది అదికార్లుగాని, రాజకీయనాయకులు గాని పెట్టుబడిదారులు గాని వారి వారి ఆస్తులు వెల్లడించారు? ఎంతమంది గుత్తేదార్లు నిజాయితీతో కట్టడాలు నిర్మిస్తున్నారు? ఎంతమంధి అధికారులు నిజాయితీతో వారి వారి విధులు నిర్వర్తిస్తున్నారు? నిజంగా అలనాటి బ్రిటీషు ప్రభుత్వమే నిజాయితీతో నిబద్దతతో పనిచేసిందనటానికి  నాటి ప్రాజక్టులె నేటికి నిదర్శనాలు (కాదంటారా) మరి మనకు  స్వాతంత్ర్యం తేవడానికి  అంకిత భావంతో కృషి సల్పిన మహానుభావులకు ఇదేనా  మనమిచ్చే ఘనమైన నివాళి.. నిజానికి నేడు దర్యాప్తు చేస్తున్న సి.బి.ఐ. కు స్వయం ప్రతిపత్తి ఇచ్చినట్లైతే దెశంలో ఉన్న అవినీతి అధికారులను గాని, రాజకీయనాయకులను గాని అక్రమాలకు పాల్పడే వ్యక్తులను గాని ఉంచడానికి మన జైళ్ళు సరిపోతాయా? విచారించడానికి ఉన్న న్యాయస్థానాలు సరిపోతాయా?  

మహిళలు ఆర్ధికంగా, సామాజికంగా అభివృద్ది చెందిననాడే దేశానికి స్వాతంత్ర్యం అన్నారు గాంధీజి. నేటికీ మన దేశంలొ  మహిళా బిల్లు సాధికారతకు నోచుకోలేదే? మరి ఎక్కడ స్వాతంత్ర్యం?

గనులను దోచుకోవడంలోనా, 2జి  కుంభకోణాల్లో మునిగిపోవడంలోనా, నల్లధనాన్ని దాచుకోవడంలోనా, గాంధేయవాదంతో అవినీతి  రహిత సమాజ స్థాపనకు  కృషి చేస్తున్న వారిని అణగద్రొక్కటంలోనా?  

ఎక్కడ స్వాతంత్ర్యం?  నిజానికి విదేశీయులకు ఉన్న స్ఫూర్తి కూడా మనలో లేదే మరి, ఎవరిని మోసం చేయడానికి ఈ నివాళుల కార్యక్రమాలు?

మీకు నిజంగా నిజాయితీ అనేదే ఉంటే నిన్న మీరు గాంధీ గారి చిత్రపటానికో,  విగ్రహానికో నమస్కరించినపుడు గాని, దండ వేసే సమయంలో  గాని (అవినీతిపరులైతే) మీరు ఆత్మన్యూనతా  భావానికి గురైతే (ఎందుకంటె మనలొ ఎక్కడొ, ఏ మూలో, కొంచెం మానవత్వం ఉంటుంది కనుక) ఇకనైనా మీకు చేతనైన, చేయగలిగిన, దేశ సేవ నిజాయితీతో,  నిష్కళంకమైన మనసుతో, చిత్తసుద్ధితో చేసిననాడు అవినీతిరహిత సమాజాన్ని నెలకొల్పడంలో కృషి  సల్పిననాడు నాటి స్వాతంత్ర్య సమరయోధులకు, బాపూజికి అదే మనమిచ్చే ఘనమైన నివాళి

ఓ మహాత్మా,  ఓ మహర్షీ.... .మన్నించు.. నీవిచ్చిన  స్వాతంత్ర్య ఫలాలను అనుభవించలేకపోతున్నందుకు

జీవనశైలి (నాటి తరం - నేటితరం) పెద్దల (వృద్దుల) దినొత్సవం సందర్భంగా

నాటి తరం జీవనశైలి ఎంతో అద్భుతమైనది. ఉమ్మడి కుటుంబం,కలసిమెలసి సఖ్యతతో కూడిన జీవనవిధానం. ఇంట్లో ఎమిజరిగినా అందరూ కలసి ఆనందింఛి అనుభవించే జీవనశైలి. నాడు లేని ఈ పెద్దల దినోత్సవాలు. నేడు ఎందుకు చేసుకోవలసి వస్తుందంటారు? (కారణం) నేటితరంలో తల్లి దండ్రులకు దూరంగా జీవనపోరాటం సాగిస్తున్నాం కనుక,  (ఉద్యొగాలు, పిల్లల్ల చదువులు) మన దైనందిన జీవితంలో మనకోసం, మన అభివృద్దికోసం మన తల్లిదండ్రులు పడిన శ్రమ, పంచియిచ్చిన అనురాగం ఆప్యాయత, నిరంతరం మన యొగక్షెమాలు కాంక్షించె ఆనందించే వారు . కాని నేడు మనలో ఎంతమంది  మన తల్లిదండ్రులు   యొగ క్షెమాలు తెలుసుకుంటున్నాం.   మనల్ని మనమే  ప్రశ్నించుకోవాల్సిన అగత్యం (కాదంటారా) 
మనతో పాటె మన తల్లిదండ్రులు వాళ్ళ తలిదండ్రులు కలసి (ఉంటే) ఎంత బాగుంటుంది. వినడానికె ఎంత ఆహ్లాదంగా ఉందంటే నిజంగా అనుభవించే వారు ఇంకెంత అదృష్టవంతులో కదా,  వారికి వారి కుటుంబానికి జోహారులు .

ఇక్కడి వరకూ సరే, కొంతమంధి ఈ భాగ్యానికి నోచుకోని నిర్భాగ్యులు  చాలా మంది ఉన్నారు. ఎందుకంటె మనలొ తగ్గిపోతున్న మానవత్వం, నైతిక విలువలు, లోపిస్తున్న సంబంధ బాంధవ్యాలు, (నేటి నగర జీవన విధానం కూడా కొంత కారణం కావచ్చు) పిల్లల చదువుల కొరకు  (kinder garten)  పెద్దలను వేలివేయ్యడానికి వృద్దశ్రమాలు. వ్యత్యాసం ఎమిటంటె ,సాయంకాలం పిల్లలను ఇంటికి తీసుకు వచ్చెస్తున్నారు. తల్లి దండ్రులను మాత్రం నెలకో, సంవత్సరానికో, ఒకసారి చూడటానికి వెళ్ళాలని ప్రయత్నించేవారెందరో ఉన్నారు . అందుకే నేటి నగరాలలో ఇన్ని వృద్ద ఆశ్రమాలు. ఇవి అవసరం అంటారా?  

మనల్ని ఎలా అయితే మన తలిదండ్రులు చూసుకోన్నారో అదేవిధంగా వారిని మనం చూసుకున్ననాడు మన పిల్లలు దగ్గర మనకు కూడా అదే గౌరవం దక్కుతుంది (అలా అని మనకు అనురాగం ఆప్యాయత లేదని కాదు) 

ఏది ఏమైనా పెద్దలందరికీ, పిల్లలతో కలసి ఉన్నవారికి, పిల్లలకు దూరంగా ఉంటున్నవారికి అందరికి హృదయపూర్వక  శుభాకాంక్షలు 

ఈ క్రింది వీడియో గమనించగలరు 

ఆశ.. చిన్ని చిన్ని ఆశ..

ఆశ... చిన్ని చిన్ని ఆశ..
సంధ్యాసమయంలొ,

భానునితో దోబూచులాడాలని ఆశ
వర్షించే సమయంలో,

హరివిల్లుపై నాట్యమాడాలని ఆశ
మేఘమాలికపై ఊయలలూగాలని ఆశ
నిండు పున్నమిలో,  వెండి వెన్నెలలో,

పారిజాతపానుపుపై నిదురించాలని ఆశ
పంచవన్నెల చిలుకలా ఎగిరిపోవాలని ఆశ
మానస సరోవరమున చేరి 

రాయంచల సరసన జలకాలాడాలని ఆశ

చుక్కలపల్లకిలో విహరించాలని ఆశ

ఈ భువిని వీడి నీలిమేఘములకేగి
హాయి హాయిగ సాగి జాగుసేయక 

చంద్రబింబమును చుంబించాలని ఆశ
ఆశ.. చిన్ని చిన్ని ఆశ...

ఈ వేళలో.. నీవు ఎం చేస్తు ఉంటావొ...

మనసున మల్లెలు విరిసినవేళ ,
నీ సాంగత్యపు సుమధుర క్షణాలు
మది తాకిన ఘడియ !
జాబిల్లి మబ్బులమాటున దాగిన వేళ,
సంపంగిపూల పరిమళాలతొ పరవశించిన
నీ ఒడిలొ, నే సేదతీరిన ఘడియ !
పిల్ల తెమ్మెరలు మెల్ల మెల్లగా మేనిని తాకుతున్న వేళ,
నీ స్పర్శానుభూతి, నేననుభవించిన ఘడియ !
నా కనులు నీ కలలతొ నిండిన వేళ,
నీ తలపుల తన్మయత్వములో,
నే మురిసిన ఘడియ !
సన్నజాజుల పరిమళాలతో, 

వేయి పున్నముల వెన్నెల కురిసిన వేళ,
నీ ఆలింగనములో నన్ను
నేను మైమరచిన ఘడియ !
కలువభామ చందురునికై వేచినటుల ,
స్వాతి చినుకుకై చూసె ముత్యపుచిప్పలా,
చీకటిలో మిణుగురులా తిరుగాడుతూ ,
క్షణ క్షణమూ నిన్నే స్మరిస్తూ క్షణమొక ఘడియలా,
నీ సాంగత్యపు ఘడియలను తలచుకొంటూ...
ఈ వేళలో నీవు ఎం చేస్తు ఉంటావొ ...

అనుకొంటు ఉంటాను ..ప్ర తి ఘడియలో నేను .

ఓ.. వ్యధ!

తుమ్మెదా ఓ చిన్ని తుమ్మెదా 

జోరు జోరుగ నీవు ఎగిరిపోతుంటావు 

తియ తియ్యని మధువు గ్రోలుకుంటావు 

ముచ్చటగ పూలతో ఊసులాడతావు

హాయి హాయిగ నీవు విహరిస్తు ఉంటావు 

నా వ్యధను చెపుతాను ఒకసారి ఆగవె 

అనురాగమందించు ఆశలే  లేవే 

ఆనందమనిపించు ఘడియేది లేదె 

కన్నీట ఓదార్చు చేతులే  లేవె 

కష్టాల కడతేర్చు కలలైనా రావె 

మరుజన్మ ఉంటే  నీలాగె పుడతా 

జన్మ జన్మలకైన మనిషి కాలేను

స్నేహ కుసుమం

మొగ్గ విరిసి పుష్పమైన రీతి  

మనసు కలసి స్నేహమౌను 

ఆ కుసుమం చిగురుకొమ్మన  మెరిసినటుల 

మన స్నేహం జీవిత చరమాంకం వరకు నిలవాలి 

ఆ సుమం పలువురికీ పరిమళాలు పంచినటుల 

మన స్నేహం అందరికి ఆదర్శం కావాలి  

కాని,

ఆ పూవు వాడిపోయినా 

రూపు మారిపోయినా 

మన స్నేహం మాత్రం చిరకాలం చిగురించాలి 

ఈ స్నేహ సుమం వాడని కుసుమం 

అది  మరచిపోకు నేస్తమా  

నను విడిచిపోకు మిత్రమా.

చెప్పుకోండి చూద్దాం..... నేనెవరో చెప్పుకోండి చూద్దాం ???

పచ్చని మైదానంలొ 

పచ్చికపై జాలువారు కిరణము నేను

పున్నమి రాతిరిలో మనసును ఆహ్లాదపరచు

వెండివెలుగు రేఖను నేను 

విరిసీ విరియని రోజారేకున

ఊగిసలాడిన హిమబిందు నేను 

సంకురాతిరి సంధ్య వెలుగులో 

పడతి వాకిట తీర్చిదిద్దిన  రంగవల్లిని  నేను 

పురివిప్పిన నెమలికి అరుదగు నాట్యం నేర్పిన 

అచ్చర నర్తకి నేనే 

విరజాజులార, విచ్చిన చామంతులారా 

ఎగిసే కెరటాల్లార,

పయనించే నీలి మబ్బుల్లార,

చెప్పుకోండి చూద్దాం.. 

నేనెవరో చెప్పుకోండి చూద్దాం ??? 

శుభాకాంక్షలు

విరబూసిన విరులు, మరువము, మల్లియలు, 

గుభాళించి చెపుతున్నవి నీకు శుభాకాంక్షలని 

వీచే తెమ్మెరలు, నులివెచ్చని చంద్రికలు 

పిల్లగాలితొ కబురంపాయి నీకు శుభాకాంక్షలని 

గొంతుక సవరించుకొని గున్నమావి వంకలోంచి ఆమని రాగం 

జల జల పారేటి సెలయెటి మధుర సరాగం 

చెపుతున్నవి నీకు శుభాకాంక్షలని  

మది అంతా  మధురమైన నీ తలపులతొ నిండియున్న

నీ సఖి వేచియుంది కవితా సుమమాలతొ నీకు శుభాకాంక్షలని  

ఎంత మధురమీ నిరీక్షణ

నేనెక్కడ., నీనేక్కడ

నా మది ఎక్కడ, నా తనువెక్కడ

నెనున్నది

నా చెలికాని నిరీక్షణలో

ఆతని తలపుల ఊహల ఊయలలో 

ఎమైంది నాకీవేళ,

ఎందుకింత ఆనందహేల

పక్షుల కిలకిలారావాలు , కోయిలమ్మ కువ కువలు,

అరవిరిసిన కలువలు, పైరగాలి పిల్లతెమ్మెరలు ,

అవధుల్లేని ఆనందంతో నా దరి చేరి

నా సఖుడరుదెంచు కబురేదో చెబుతుంటే

నా ఎదలో ఏదో చిరుసవ్వడి

వింత వింత ఊహలతో ఏదో అలజడి

నీలాకాశం నిర్మలంగా నవ్వుతుంది నన్ను చూసి

నీ నిరీక్షణ ఫలించినదని,

నీ సఖుని చేరబోవు ఘడియ అరుదెంచినదని,

నా తనువంతా పులకరించే తన్మయంతొ

అలవోకగ నా అధరాలు ఆలపించె కొత్తరాగాలెవో 

నా చెలికాని నిరీక్షణలో ...

నిరీక్షణ కూడా మధురమే కదా

ప్రయాణం

అలల ప్రయాణం తీరం వరకే 

కలల ప్రయాణం మెలకువ వరకే 

మబ్బు ప్రయాణం కురిసే వరకే 

నదుల ప్రయాణం కడలి చేరే వరకే 

మనిషి ప్రయాణం మరణం వరకే 

మరి 

మనసు ప్రయాణం ???

ప్రియతమా

నా తలపుల వనంలో 
విరబూసిన పారిజాతమా

 నా జీవన బృందావనిలో 
వినిపించిన వేణుగానమా

 నా గుండె గొంతుకలో 
పలికిన మృదుసరిగమా 

నా మనసును శృతి చేసిన వీణా నాదమా 

 ...... ప్రియతమా ......

మదిలొ మెదిలె మధురగీతమా 

కన్నుల కదిలె పసిడి స్వప్నమా 

నా ఊహల ఒదిగిన నా ప్రాణమా 

మమతను పంచే మధురాను రాగమా

మరపు రానిది నీ ఔన్నత్యం 

మరువలేనిది నీ సాంగత్యం 

వరాన్వేషణ

చిలకమ్మ అడిగింది చిగురాకుని 

చిరునవ్వు వెల  యెంతని? 

భ్రమరం అడిగింది పూబాలను

తన నోరూర్చు మధువేదని ? 

చిరు కోయిల అడిగింది వాసంతాన్ని 

తనని కరుణించగా రావా అని 

కలువభామ అడిగింది చందమామని

తనని చుంబించు ఘఢియ ఏదని  

తరచి తరచి అడిగింది పడతి, ప్రకృతిని 

తనను జతచేరు వరుడేడని

స్త్రీ ( ప్ర ) గతి

 ఓ మహిళా ఏది నీ ప్రగతి ?  

స్త్రీ అంటే మాతృమూర్తి అని తెలుసు,  

వెన్నవంటిది ఆమె మనసు 

అనురాగానికి చిరునామా ఆమె  

క్షమ, సహనం,  ఔన్నత్యాలకు ఆలవాలం ఆమె 

ఇంటికి మాత్రమేకాదు ఆమె దీపం  

సృష్టికి మూలం ఆమె  

మరిఎందుకు అంత అలుసు ?  

అర్ధరాత్రి మహిళ ఒంటరిగా నడిస్తే...

స్వాతంత్ర్యం అన్నారు గాంధీ,  

రాక్షసమూకలు జగతిని ఉండగా..

పట్టపగలే కరువైంది... నేటి మన భారతంలో  

వంచించకు వనితను వంటింటి కుందేలని

పురుషాధిక్యం జగతిని మెండుగయుండగ

ఇంతి బ్రతుకు ఇక దండగా ?  

కాదు..  కానే కాదు...  

వీర నారి ఝాన్సి కాదా ఆడది , 

రాణి రుద్రమ కాదా ఆడది ,  

మన ఇందిర కాదా ఆడది,   

అంతరిక్షానికేగిన మన సునితా విలియమ్స్ కాదా ఆడది  

తెలుసుకదా వాళ్ళ హిస్టరీ  

చెయ్యొద్దు  మహిళ బ్రతుకు ఒక మిస్టరీ . 

ద్విగుణీకృతం చెయ్యండి వారిలో 
ధైర్యం, స్థైర్యం 
 సహకరించి, ప్రోత్సహించి 

పడుచు మనసు

తెలతెల్లగ తెల్లారగ ఉలిక్కిపడి లేచింది 

తారలపందిరిలో శయనించిన కన్నెభామ 

ఎందైనా యెందెందైనా నాకు సాటియెవరన్నది.. 

నాకు ధీటు యెవరన్నది

తన సౌందర్య పరవసాన తానె ముగ్దురాలైనది 

పంచభూతాలపై నాట్యమాడుతానన్నది 

సింధూరపు భానుడినె నానుదుటున తిలకముగా దిద్దుతాను 

కటికచీకటి నాకనులకు కాటుకగా గీసేస్తాను

వెండిమబ్బును నా నడుమకు చీరగ చుట్టెద 

నెలవంకనె అలవోకగ నా మెడలొ ఆభరణం చేసేస్తా

గంగా, యమునా, క్రిష్ణా, పెన్నా 

నదులేవైనా, సెలయేరులేవైనా...

అన్నీ నా చెలరేగిన కురులే కదా 

సప్తసంద్రాలైన లక్షద్వీపాలైన 

కొండలైన.. కోనలైనా... కోయిలమ్మ కూతలైనా 

నా అందానికి తీరుగ దిద్దిన తుదిమెరుగులు కావా 

ఆని చిరునగవును చిలుకరించె పులకరిస్తూ .. పడుచు మనసు 

ప్రణయ ప్రబంధం

ఎద నందన వనమున 

సుమసుగంధ వీచిక ప్రేమ

హృదిస్పందన శృతి లయగా 

వినిపించిన మృదుగీతిక ప్రేమ

మది అంత నిండియున్న 

వింత విషయసూచిక ప్రేమ 

పడుచు మనసున విరిసిన మల్లియ ప్రేమ 

కురిసిన వెన్నల ప్రేమ 

కలలమాటున.... కనురెప్ప చాటున.... 

కన్నుగీటుతూ పలుకరించిన

కలవరింత ప్రేమ 

తొలి పులకరింత ప్రేమ 

ఇదే ప్రణయ ప్రబంధం 

చదువలేని అద్భుత గ్రంధం