నీ శిరమున అమరిన
ఆనెమలిపింఛం....
నామోమున వాలి
అలరించిన ఆమధురక్షణం
మైమరచిన నా హృదయం
అలలై ఎగసిన
అనుభూతుల మయమై
సుతిమెత్తగ తాకే
మలయమారుతమై,
ఏదో తెలియని
హాయి రాగమాలపించింది
నీ అధరాలను తాకిన
మధుమోహన మురళిని
తాకిన నా అధరం....
తడబడుతుంటే....
ఎదలోపల ఏదో కమ్మని
తుమ్మెద రొద మొదలాయింది
ప్రణయామృత ధారల్లో
తనువూ,మనసూ నిలువునా
తడిచి ముద్దయ్యింది.....
మొన్నటి నుండీ
ఎడతెరిపి లేకుండా
కురిసిన వాన
ఇప్పుడిప్పుడే
వెలిసింది.
కానీ...
నాహృదయంలో
నిరంతరాయంగా
కురుస్తున్న
నీ వలపుల వాన
మాత్రం నన్ను
నిలువునా...
తడిపేస్తూనే వుంది
తడవ,తడవకూ
తడవక
తప్పదేమో...కృష్ణా...
నీ తలపుల వెల్లువలో..
(రాధామాధవీయం)
సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి