అధినేత్రి

అమృతాన్ని
ఔపోసన పట్టినట్టు
ఆకాశాన్ని
అదిమి పట్టినట్టు 
మబ్బులతో 
దోబూచులాడి
ఇంద్రధనుస్సు
వంపులో
ఇమిడిపోయినట్టు
పున్నమి జాబిలి
వెన్నెల హాయికి
పులకించిన 
నెచ్చెలి కలువను
నేనన్నట్లు
అచ్చరకన్యలతలదన్నే
అప్సర నేనన్నట్లు
అందాల రాజ్యానికి
అధినేత్రి  నైనట్టు
రంగూ రంగుల
సీతాకోక చిలుకల్లె
విరబూసిన 
పూదోటల్లో విహరించినట్టు
స్వాతి చినుకు ముద్దాడిన
ముత్యం నేనే అన్నట్టు
అరుణోదయ ఉషస్సులో
ఆ సంద్రంపై మెరిసే
అలనైనట్టు ,
అలా ... అలా ...
అలా ... అలలా
మెదిలిన
నా మధురమయిన
కలల సడికి
నులువెచ్చని
నా నిదుర చెడి
నివ్వెరబోయా !
ఆ రవి కిరణపు తాకిడికి,
కలలో మనకు  మనమే
కధానాయిక కదా.
*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*