తెరదించే వేకువ

గ్రుక్కెడు కన్నీటి చుక్కలు

గుప్పెడు సంతోషపు రెక్కలు

కలగలిపే కథ నడిపిస్తుంటాయి

బ్రతుకు పుస్తకమంతా

బంగారు క్షణాలే కాదు

భంగపడ్డ ఘడియలూ

దిగాలుగా చూస్తుంటాయి

అన్నీ నెరవేరిన స్వప్నాలు

విరబూసిన వాసంతాలే కాదు

తీరని ఆశలు చేదైనవాస్తవాలు

తీరం చేరని కెరటాలల్లే

స్పృశిస్తూ వుంటాయి

ఆనందాలు హరివిల్లులే కాదు

అంచనాకందని దుఃఖప్రవాహాలు

తారసపడతాయి

తిరుగాడిన కాలం నిండా

అనుభూతుల తాయిలాలే కాదు

అనుభవాల గాయాలు 

దర్శనమిస్తుంటాయి

నిజమే ఏదీ మునుపటిలా లేదు

జరుగుతున్నది విస్ఫోటనమే

విలపిస్తే శాంతిస్తుందా...

చీకటిచూరుకు వ్రేళ్ళాడుతుంది కాలం

కూకటి వేళ్లతో పెకలిస్తుంది

 ఊపిరిచెట్టును ఉన్నపళంగా

క్షణాలు నిప్పుకణాలై

 మండిపోతున్నాయి 

ప్రాణాలు ఉరికొయ్యలపై

ఊగిసలాడుతున్నాయి

ఉగ్గబట్టుకో ఉబికి వస్తున్న

ఉద్వేగాన్ని,

ఎన్నో తెలవారని నిశిరాత్రుల

తెరదించే వేకువ ఒకటుంటుంది

నెరవేరని కలలన్నీ ఫలియించే

తరుణం ఉదయిస్తుంది...

వెన్నెల నావ అరుదెంచే లోపు

అంధకారమూ  అడ్డుతప్పుకొంటుంది

వేకువ తోవ అగుపించే మునుపే

నిశిరాతిరీ నిమ్మళంగా నిష్క్రమిస్తుంది

అప్పుడు ఆశల పారిజాతాలు 

జలజలా రాలతాయి

అనుకోని అశనిపాతాలకు

అంతిమవాక్యం రాస్తూ..

*సాలిపల్లిమంగామణి @శ్రీమణి*