పూవులు పలకరించాయి
కలియ తిరుగుతావే గానీ
త్రుంచి సిగలో ముడుచుకోవేమనీ,
పిచ్చిమాలోకాలు కాసేపైనా
అమ్మ కొమ్మపై ఆడుకొనే అవకాశం ఇచ్చాననుకోవేం,
అంత చిన్న జీవితంలోనూ
చిరునవ్వులు చిందించడం
ఎక్కడ అభ్యసించాయో తనువాడిపోతామని తెలిసీ
తనివితీరా విరబూయడం
విరులకే సాధ్యమేమోకదా
పరులకోసం తపిస్తూ
పరవశాన్నందించే
ప్రకృతి సొబగులు
మనసువీణపై హాయిరాగాలను
మీటుతుంటే..ఆహా ఎంతహాయి, పులకరించెనుకదా కనుదోయి
...*శ్రీమణి*
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి