ప్రేమో ,ఏమో ... ?

ప్రతి  క్షణం  

హృదయపు దొంతరలో 

ఏదో వింత వింత

నులి వెచ్చని అనుభూతులు   ., ,

ఆ గగనమే  సరిహద్దుగా కట్టలు త్రెంచుకొన్న ప్రేమోద్వేగంతో 

మది అంతా మమేకమై ప్రణయ వాహినీ ఝరిలో .  ఒక పగలు ,ఒక రేయి ,ప్రతి  నిమిషం ,

భారంగా ,ఆకలికి తావు లేక ,దప్పికంటే అనుభవానికి రాక ,అరనిమిషంపాటైనా అడుగులు ఒక చోట నిలువక ,

నిదుర స్తానాన్ని ,ఎదురుచూపు భర్తీ చేసి ,నిరీక్షణ లో నిర్దాక్షిణ్యంగా తెల్లారిపోతుంటే ,తెల్లబోయి చూస్తూ .. 

కదులుతున్న కఠినమైన కాలాన్ని . 

చినుకు రాలినా ,చిగురు తొడిగినా ,

ఏ కువకువ సవ్వడి విన్నా తన రాకని భ్రమించి ,పరిభ్రమిస్తూ  ..  

ప్రణయ నగరి చుట్టూరా ...

నిప్పులు చెరిగే సూరీడైనా ,

వెన్నెల పంచే నెలరాజైనా 

తన తలపులోనే తలమునకలవుతూ  ,

ఒకేలా అగుపిస్తుంటే , చెదరని నగుమోమే కన్నుల వాకిల్లో విరిసిన ముగ్గల్లే తారసపడుతుంటే  . 

వద్దన్నా వినకుండా ముసిరే తీయని ఊహలతో మది  సతమతమవుతుంటే 

నిలకడ లేని అడుగుల.తడబడి తత్తరపడుతుంటే ,.. కనులముందు ప్రపంచమంతా ప్రణయ నందనవనమల్లె మైమరపిస్తుంటే ,

అది ప్రేమో ,ఏమో .. కాదుకాదు ప్రేమే నేమో .... (ప్రతీ హృదయం ఈ అనుభూతిని ఏదో ఒక తరుణం అనుభవించే ఉంటుంది కదా .. )
                                                                                            సాలిపల్లి మంగామణి @శ్రీమణి