ప్రియవదనా..నీకై

సంధ్య వాలిపోయే 
సూరీడింటికి ఎల్లిపోయే 
గువ్వలు గూటికి చేరిపోయే 
నీ సవ్వడి మాత్రంలేదాయె
నినుకనుగొనలేక
నిశిరాతిరికూడా..
నిశ్శబ్ధంగా నిదరోయె
నినువెచ్చగ
తాకగలేకవెన్నెల
జాబిలి సైతం
అలిగిచిన్నబోయె
నీజతలేనివెతలో
మరుమల్లియలతకూడా
మిన్నకుండిపోయె...
నీవెదురుగలేక
నిద్దురరాక
నాతనువంతా
నిప్పులపరమాయె
ప్రియవదనా....
నీకైవెదకీవెదకీ
వెలవెలబోయెను
నావదనం
ఓ మదనా
నీ అడుగులసడి
వినబడక
కలవరపడి
పలుకులు
కరువై...
మూగబోయెనే
నాఅధరాలు
కలవరపడి
నాకాటుకకన్నులు
నీకై ఎదురుతెన్నులు
చూస్తుంటే...
నీతలపుల
తడబడి
నిలువునానామది
కలవరపడుతుంటే
కనుమరుగేల..ప్రభూ..
కనికరమేలేదా...
నీవలపులకలకంటిపై..

(మాధవునికై....
రాధఎదురుతెన్నులు)
               శ్రీమణి