పల్లవించే ప్రణయ రాగం

ఏ మరులు దాచావు ఆ నవ్వులో 
ఏ విరులు కూర్చావు నీ పదములో 
ఏ సిరిచందనాల పరిమళాల మునిగి తేలినావు నీవు 
ఆ  మదనుని విల్లువి నీవో , ఆ సురులు సేవించిన సుధాజల్లువో 

కలవో , కల్పనవో , కమ్మని కావ్యానివో 
కటిక చీకటిపై కుమ్మరించిన వెన్నెల జడివో 
ఏం మాయ చేశావో , ఏ మత్తు జల్లావో 
ప్రకృతితో మమేకమై ప్రతి అణువును,ప్రణయరాగమాలికలో ఊయలలూగించావు 
నిజమే నిరంతరం నీ సాంగత్యం కోరుతోంది ఆ నీలి గగనం కూడా 
రా రమ్మని  రాచిలకే రమ్మంటోంది . ఆ కొమ్మల మాటున నక్కి 
ఏరికోరి కొండమల్లె  నీ మీదే మనసు పారేసుకుంది 
మండుటెండలో కూడా మైమరచే పాడుతోంది గండు కోయిల 
నిను చూసి . అది వాసంత సమీరమని తలచి . 
అంతెందుకు  నీ జతకై 
విహంగమై విహరిస్తూ పదే పదే పరితపించె నా మది 
పల్లవించే ప్రతీ క్షణం ప్రణయవాహినీ లా 
నీకై కలవరించే నా హృదయానికి నీ హృదయంతో  సేద తీర్చు 
ప్రకృతి సైతం పరవశించి మురిసేలా.... 
   
                   సాలిపల్లి మంగా మణి @ శ్రీమణి