మేలైన తరుణమనీ...,

మేలైన తరుణమనీ...,

మేలుకొంటి వేకువనే

మేలిమి బంగరుసామిని

మేలుకొలుప

మేలైన తరుణమనీ...,

మరులు గొలిపె మాధవునికి

మరుమల్లెల మాలనల్లి

మనసారా ... మోకరిల్లి

మదిలో మెదిలే మధుర

భావాలను...

మదన గోపాలుని

పాదాలపై పదిలంగా పరిచానంతే..,

మువ్వగోపాలకృష్ణా...యని

ముదమారా...పిలిచానంతే...,

ప్రణయ సుధా మాధవా...అని

ప్రియమారా...తలచానంతే...

తనువు,మనసూ తదేకమై

తన్మయమై

తన తలపులు లోగిలిలో

తలవాల్చుకునిదురించిననాకు,

మరుమల్లియ మాల...విరిసిన

నా కవితల పూమాలై

కనుల ముందు సాక్షాత్కరించింది...

కమలాక్షుడిలా కటాక్షించె 

కాబోలు..... కడుచిత్రంగా..,

(మాధవుడే నేను నడిపించే నాగురువు )

*గురుపౌర్ణమి శుభాకాంక్షలతో*

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

ఎంకన్న ఇయ్యాల పలకరించాడు

ఎంకన్న ఇయ్యాల 

పలకరించాడు

పలుకుల్లో తేనెల్లు

చిలకరించాడు

బంగారుఉయ్యాల

కలలవాకిట్లో

కొంగుబంగరుతల్లి    

అలిమేలుమంగతో         

చింత తీర్చగచిటికెలో

వచ్చావా సామీ...

చిత్రమేదో..నీ చిత్తమేగాసామీ...

కన్నీరు తుడిచి

పన్నీరు పోసి,

వెతలన్ని తీసేసి

వెన్నెల్లు బోసి,

చిన్నబోయిన నాకు

చిరునవ్వుపూసి  

 నేనున్నా ..నీకంటూ

 నావెన్నుగాసి

చింత తీర్చగచిటికెలో

వచ్చావా సామీ...

చిత్రమేదో..నీ చిత్తమేగాసామీ...

అమ్మలా లాలించి

అమ్రృతం వడ్డించి

నాన్నలా ఆడించి

నను లాలిపుచ్చి

ఆడించిపాడించి

ఆనందడోలికల

ఓలలాడించి

చింత తీర్చగచిటికెలో

వచ్చావా సామీ...

చిత్రమేదో..నీ చిత్తమేగాసామీ...

సాలిపల్లి మంగామణి( శ్రీమణి)

భారీమూల్యం

చీకటికాటుక పెట్టుకొన్నట్టు

చుట్టూరా శూన్యం

బతుకుపొత్తంలో

ఒక భయానక అధ్యాయం

ఎన్ని తప్పిదాలకు పర్యవసానమో

చెల్లించుకొంటుంది మానవాళి

భారీమూల్యం

నైరాశ్యపు నడివీధిలో

నడయాడుతుంది

మనుష్యజీవనం

విధి విలాసమో

ఇది వినాశకాలమో

కాలధర్మమో

కలికాలపు కర్మమో 

తల్లడిల్లుతూనే

తలపడుతుంది ఇలాతలం

ఇసుమంతైనాలేని కణం 

వినాశనానికి 

విశ్వప్రయత్నమూ చేస్తూ..

కమ్ముకొస్తున్న మరణఛాయలతో

కమిలిపోతుంది మానవహృదయం

మరోభూమిపై మనుగడ సాగించలేక

సృష్టి వైచిత్రికి తాళలేక

పరిస్థితికి తలవంచనూలేక

ఏదో తెలియని సందిగ్ధంలో

తలమునకలు అవుతూ

స్థాణువులా నిలబడింది 

అశేష ప్రపంచం

ఎప్పుడు వినిపిస్తుందో మరి

వేకువతట్టున వెలుతురు రాగం

ఎప్పుడు కనిపిస్తుందో మరి

కలిసొచ్చే ఆ కారుణ్యపుమేఘం.

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

🙏ప్రత్యక్ష నారాయణుడు🙏

వైద్యుడా అభివందనం

ప్రాణాదాతా నీకు ప్రణామం

విరామమెరుగని

విరాట్స్వరూపా

వినమ్రపూర్వక నమస్సులివిగో

వైద్యో నారాయణో హరిః

వైద్యుడే మనపాలిట ప్రత్యక్ష 

నారాయణుడు

ఊపిరి పోసింది ఆ దేవుడైతే

ఉసురును నిలిపింది వైద్యుడే

ఆ అపరబ్రహ్మ ఆపన్నహస్తమే

మనను ఆదుకునే అపర సంజీవని మంత్రం

అనారోగ్యమగు జీవితాల్లో

ఉదయించే అంశుమాలి వైద్యుడే

నిరంతర శ్రమజీవులు

నిజమైన దేవుళ్ళు 

ఓర్పు సహనంలో ధరణిమాత

ఆత్మజులు వారు

స్వాస్థ్యము చేకూర్చుటలో 

ధన్వంతరి వారసులు

అవిరళకృషీవలురు 

అలుపెరుగని ఋషీశ్వరులు

కరోనా కదనరంగంలో దూకిన

మొట్టమొదటి సైనికులు వీరే

ప్రాణాలను నిలబెట్టే ప్రయత్నంలో

తమ ప్రాణాలను సైతం 

పణంగాపెట్టిన నిస్వార్ధసేవకులు

ఏమిచ్చి తీర్చుకోగలం

ఆ ప్రాణదాతల ఋణం 

వైద్యో నారాయణో హరిః అని

శిరస్సువంచి

ప్రణమిల్లడం తప్ప .

(అంతర్జాతీయ వైద్యుల దినోత్సవం సందర్భంగా)

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

*రాళ్ళెత్తిన కూలీలు*

తరతరాలుగా

రాళ్ళెత్తిన కూలీలెవరూ

రాళ్ళెత్తిన కూలీలెవరని

గళాలు ప్రశ్నించడమూ

కలాలు పదేపదే

కదిలించడమూ ఏళ్ళ తరబడి

పరిపాటే గానీ

ఆ రాళ్ళెత్తిన జీవితాలు

రగిలిపోతున్నా...నిజానికి

కనీసం చీమకుట్టినట్టైనా

వుందా బండరాతి సమాజానికి

కంటితుడుపుమాత్రమే

ఒకింత ఓదార్పునైనా 

 ఇచ్చేనా ఈ ఉత్తుత్తిమాటలు

అట్టడుగు బడుగు

జీవితాలెపుడూ

కడగండ్ల గుదిబండలే

ఆదరణ కరువైన 

ఆ బతుకులెపుడూ

సమాధానం దొరకని 

జటిల ప్రశ్నాపత్రాలే

కన్నీటి సిరాలో కరిగిన

బతుకుచిత్రాలే

నిలువెల్లా కరిగిపోతున్నా

నిలువు నీడకూడా

దొరకని నిర్భాగ్యుల

నిర్లిప్త జీవితాలవి

కష్టాలు కన్నీళ్ళకు 

ఆలవాలమైన

కల్లోలజీవితాలవి

వీరికథ పాళీలకే పరిమితం

రాతలలో మాత్రమే రాళ్ళెత్తే

కూలీల ప్రస్తావన

వాస్తవంలో మాత్రం

వారిది అరణ్యరోదన

అడుగడుగున ఆరాటమే

ఎడతెగని పోరాటమే

గతుకుల బ్రతుకు వీధుల్లో

పిడికెడు మెతుకులకై

కడివెడు కన్నీళ్ళే

బ్రతుకు జీవనమంతా

బహు దుర్భరమే

అన్ళీ కాలే కడుపులూ

రాలే బతుకులే

నిరంతర శ్రమజీవులు

నిర్లక్ష్యానికి గురైన

నిర్భాగ్యజీవితాలు

ఒట్టిమాటలు కట్టిపెట్టి

గట్టిమేలు తలపెట్టే

శుభతరుణం వచ్చేవరకూ

వేసారిన జీవితాలకు

వెలుతురు రాగం

ఆమడదూరమే.

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

అమ్మపెట్టిన అందాలగోరింట

అరుణారుణ

కిరణంలా....

ఎర్రగా పండిన 

నా అరచేతి 

గోరింటనుచూసి

మూగబోయింది

మా పెరటి

ముద్దమందారం...

విరబూసిన 

నా అరచేతినిగని, 

వికసించిన సుమమనుకొని,

ఝుమ్మని తుమ్మెద

ఝంకారం... చేసింది.

తమజాబిలి‌...తరలివెళ్ళి

తరుణిఅరచేత

 కొలువుదీరెనా...అని

తరచితరచి

చూసింది ఆకాశం

ఆశ్చర్యంగా....!

అతిశయమనుకోవద్దు

అందంగా పండింది 

ఆషాఢమాసంలో

నా అరచేయి..

అమ్మ తన అనురాగాన్నంతా

రంగరించి పెట్టింది మరి

అద్భుతంగా పండదా...మరి...

అందగా ఉండదా...మరి.

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

మేలిపొద్దులీయవా...

కథ ముగిసేదేనాడో

వ్యథ సమసేదేనాడో

తూరుపుదారులనిండా 

కూరుకుపోయిన 

నిట్టూరుపురాగాలకు

తెరదించేదేనాడో

ఎప్పుడు వెలిసిపోతాయో

మానస గగనంలో ముసిరేసిన

నైరాశ్యపు మేఘాలు

ఎప్పుడు కలిసిపోతాయో

కాలగర్భంలో కాటేసేరోగాలు

మానవజాతినెల్ల వల్లకాటి 

పరం చేస్తున్న ఆ కలికాలపు 

మహమ్మారికి చెల్లుచీటీ ఏనాడో

మా స్వేచ్ఛకు కంచెలు వేసిన 

ఆ నయవంచక చైనాపుత్రిక

కుత్తుక తెగిపడేదేనాడో

మా ఆశలరెక్కలు విరిచేసిన

వింతపురుగు మరుగయ్యేదేనాడో

నల్లని ఈదినములెల్ల

తెల్లారేదేనాడో 

పెల్లుబికిన ఈ పెనువిధ్వంసం

చల్లారేదేనాడో

జాలి లేని దేవుడా

మేలిపొద్దులీయవా...

సోలిపోతున్న మానవాళికి

మేలుకొలుపు పాడవా..

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

నిజం చెప్పవా...కృష్ణా!

నిజం చెప్పవా...కృష్ణా!

నే... నీదానను కానా..

నీవు లేక నిమిషమైన

నేనుండగలనా...

నిన్నటి నీమాటలన్నీ...

నీటి మీద రాతలా..

చేసుకొన్న బాసలన్నీ..

చెరిగిపోయే ఊసులా...

పెనవేసుకొన్న  మన

మనసుల కధలన్నీ

ఒట్టి కట్టుకధలేనా...

నువ్వుండేదా...గగనంలో

నేనేమో...ఇలాతలంలో

ఆశలరెక్కలతో

విహంగమై విహరిస్తున్నా..

అలుపెరుగని పయనంలో

అనుక్షణమూ...నీకోసం

అన్వేషిస్తున్నా...

ఎన్ని జన్మలెత్తాలిక

వెన్నదొంగా...

నీ పద సన్నిధి చేరగా...

చెప్పు నిజంగా...

నల్లని వాడా...నావల్లకాదిక

తనువంతా కనులై

వేచియుంది.....ఇదిగో...నీరాధిక

        (రాధమాధవీయం)

సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)

*ఈవారం అక్షరాలతోవ* *లోస్టార్ ఆఫ్ ది వీక్ గా ఎంపిక* *అయిన శుభసందర్భంలో**మీ అందరి ఆశీస్సులు ఆకాంక్షిస్తూ* *శ్రీమణి*

*ఈవారం అక్షరాలతోవ* *లోస్టార్ ఆఫ్ ది వీక్ గా ఎంపిక* *అయిన శుభసందర్భంలో*
*మీ అందరి ఆశీస్సులు ఆకాంక్షిస్తూ*
                    *శ్రీమణి*

వింతలోకం

మాయదారిప్రపంచమిదిమనుగడంటే మరణమేమానవత్వం,మాన్యతత్త్వంఎడారిలో పూచినపూలువిస్తుపోయే వింతలోకంఎంత దోస్తే అంతపైకంఅడుగడుగున కుట్రాకుతంత్రంఅవనియంతా అవినీతి తంత్రంఎండిపోయిన బ్రతుకు దారిలోమండిపోతున్ప గుండెఛాయలేధరలగుర్రం ధరణినొదిలి ఆకసానికి దౌడుతీసేపైస దక్కక పైరుమళ్ళోబోరుమంటూ భూమినేస్తంఏమిన్యాయమో..ఇదేపాటి ధర్మమో..మంచం లేచిన మొదలు లంఛమే లాంచనమిక్కడమరకలంటిన మనస్తత్వంమసకబారిన మనిషితత్వంపెచ్చుమీరిన కలికాల పైత్యంకాసులకైంకర్యమే  నేటి సమాజ నిత్యకృత్యం.

సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)

మనసంతా నువ్వే..

మౌనంగా...ఉన్నా...

నా మనసంతా నువ్వే...

మాటలాడ లేకున్నా...

నా ధ్యాసంతా... నువ్వే

నా కనుపాపలో నిన్ను

కాపాడుకొంటున్నా...

కవి(కవయిత్రి)ని కదా...కవనంతో

కాలం గడిపేస్తున్నా....

అక్షరాలతో..నిన్ను అభిషేకిస్తున్నా...

నా పద భావాలపల్లకిలో

ఊరేగిస్తున్నా....

నీ ఊహలకు 

ఊయలేసి

ఊరడిస్తూనే ఉన్నా...

నీతలపులలో

తలవాల్చుకు 

 నిదురిస్తున్నా....

మరచిపోలేను..ప్రభూ...

నువు నా మది గీసిన చిత్తరువు

విడిచిపోలేను...ప్రభూ

నా ప్రతి శ్వాస లోనూ...నీవు.

(రాధమ్మ కవనంలో కిట్టయ్య స్మరణం)

                      శ్రీమణి

ఓమహర్షీ-ఓమార్గదర్శీ

ఓమహర్షీ-ఓమార్గదర్శీ

(స్వామీ వివేకానంద)

జీవుడే దేవుడనీ, 

శక్తియే జీవితమని

బలహీనత మరణమనీ 

భయం పెద్ద పాపమనీ

నిర్భయంగా సాగమనీ

యువతే భవితకు మూలమనీ

ఆత్మస్థైర్యమే ఆయుధమని

విజ్ఞానమే విలువగు ధనమనీ

అజ్ఞానం ఛేదించమని

చదువుకు సంస్కారం ఆవశ్యకమనీ

స్త్రీ శక్తే జాతికి జీవధాతువనీ

ప్రేమతత్వం విడనాడ వలదనీ

దరిద్రనారాయణ సేవే 

మానవ జాతికి పరమావధి యని

ఆరంభం అతిచిన్నదయినా

ఘనమగు ఫలితం తధ్యమని

లక్ష్యసాధనకు గమ్యం ఆవశ్యమని

జాతికి హితమును 

హితవుగా ప్రభోదించి 

అఖండ భారతాన్ని 

తన జ్ఞాన ప్రభలతో 

జాగృతమొనరించిన 

ఆధ్యాత్మిక అద్వితీయ శక్తి

సనాతన ధర్మ సంరక్షణకై

అహర్నిశలు శ్రమించిన

అలుపెరుగని ఋషీ

నిరంతర సత్యాన్వేషీ

ఓమనీషీ

ఓ మహర్షీ

ఓమహోన్నతమూర్తీ

ఓ మార్గదర్శీ

ఓమానవతాచక్రవర్తీ

ఓమనోజ్ఞమూర్తీ

చిరుప్రాయమందునే నీవుఅమరుడవైనా

ధరిత్రి వున్నంత వరకూ 

తరతరాల చరిత్రలో

చెరగని చరిత్రవే నీవు

అమృత తుల్యమగు

మీ దివ్య సూక్తులే 

మాకు శిరోధార్యం

ఆనాటి 

మీఅడుగుజాడలే

మాకు శ్రీరామరక్ష..

స్వామీవివేకానందుని 

జయంతి సందర్భంగా

సాలిపల్లిమంగామణి (శ్రీమణి)

నమస్కారం

అందరికీ నమస్కారం