చీకటికాటుక పెట్టుకొన్నట్టు
చుట్టూరా శూన్యం
బతుకుపొత్తంలో
ఒక భయానక అధ్యాయం
ఎన్ని తప్పిదాలకు పర్యవసానమో
చెల్లించుకొంటుంది మానవాళి
భారీమూల్యం
నైరాశ్యపు నడివీధిలో
నడయాడుతుంది
మనుష్యజీవనం
విధి విలాసమో
ఇది వినాశకాలమో
కాలధర్మమో
కలికాలపు కర్మమో
తల్లడిల్లుతూనే
తలపడుతుంది ఇలాతలం
ఇసుమంతైనాలేని కణం
వినాశనానికి
విశ్వప్రయత్నమూ చేస్తూ..
కమ్ముకొస్తున్న మరణఛాయలతో
కమిలిపోతుంది మానవహృదయం
మరోభూమిపై మనుగడ సాగించలేక
సృష్టి వైచిత్రికి తాళలేక
పరిస్థితికి తలవంచనూలేక
ఏదో తెలియని సందిగ్ధంలో
తలమునకలు అవుతూ
స్థాణువులా నిలబడింది
అశేష ప్రపంచం
ఎప్పుడు వినిపిస్తుందో మరి
వేకువతట్టున వెలుతురు రాగం
ఎప్పుడు కనిపిస్తుందో మరి
కలిసొచ్చే ఆ కారుణ్యపుమేఘం.
*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి