మహాభిజ్ఞుడు...గుర్రంజాషువా

అతడొక మహా మనీషి

అతడొక మహోన్నత శక్తి

అతడొక మానవతామూర్తి

అతడొక నవ చైతన్య స్ఫూర్తి 

అఖండ ఆంధ్రావని చరిత్రలో

అతడొక మహోజ్వల సాహితీ మూర్తి

అతడొక నవయుగ కవి చక్రవర్తి

అభివర్ణించ గలమా...

అక్షరాలతో అక్కజాలు సృష్టించి

అగ్రవర్ణాలలో అలజడి పుట్టించిన

ఆ అభ్యుదయ కవి దిగ్గజాన్ని 

అక్షరాలు చాలునా ఆ మహాభిజ్ఞుని 

సాహితీ ప్రజ్ఞా ప్రాభవాన్ని ప్రస్తుతించ

అక్షరాలు సరిపోవునా విశ్వవిఖ్యాతమౌ

ఆ "విశ్వనరుని"ఘనకీర్తి గణుతించ

పదివేల మాటలు చాలునా.. 

ఆ పద్య కవీంద్రుని

పద కౌశలాన్ని సన్నుతించ

ఏమని పొగడ గలము

ఎల్లలు దాటిన అద్వితీయ 

సాహితీ సుమ సౌరభాన్ని

ఎంతని కొనియాడగలము

ఆ విశ్వకవి సామ్రాట్టు

కవన ప్రాశస్త్యాన్ని

సమ సమాజ స్ధాపనకై

సాంఘిక ప్రక్షాళనకై

కుల వివక్ష కూకటి వేళ్ళ

పెకలించగ తన కల కరవాలమును ఝుళిపించి

కవన రంగమున దూకె

కవి నారసింహుడై

వెలివాడల బ్రతుకుల్లో

తొలి వెలుగు జాడల ప్రసరించగ

అక్షరాగ్నిని ప్రజ్వలింప జేసిన

ప్రఛండ భాస్కరుండతడు

పంచముడెవరని

పంచభూతాలసాక్షిగా ప్రశ్నించి

కడజాతి కడగండ్ల కడదేర్చ

కబురంపె "గబ్బిలం"తో రాయభారము కాశినాధునికి కడు చిత్రంగా..

తన ఖండ కావ్య మందు

సమత మమత మానవతలే 

తన కవితా పాదాలుగా అభ్యుదయ 

సాహిత్య సేద్య మొనరించె

రసరమ్య ప్రణయామృతాన్నైనా

సాంఘిక దురాగతాన్నైనా

పెల్లుబికిన కన్నీటినైనా

వెల్లి విరిసిన అనుభూతి నైనా

సాహితీ ప్రస్ధానంలో

ఆతను స్పృశియించని

అంశమే లేదంటే అతిశయోక్తి కాదేమో

అట్టడుగు జీవితాలే

పద్య శిల్పాలుగా

మండుతున్న నిరుపేద గుండెలే

ఖండ కావ్యాలుగా  అమృత గుళికనూ, నిప్పు కణికనూ

తన కలాన ఇముడ్చుకొని

ఒకపరి .......

కాల్పనికతతో కలలో విహరింప చేసినా

తదుపరి....

వాస్తవికతను వాడి,వేడిగా వడ్డించినా

ప్రకృతిలో పరమాణువు సైతం

తన కలాన కవనం గావించి

ఒక కవీంద్రుని ఆత్మ నివేదనాన్ని

ఫిరదౌసిలో హృద్యంగా ఆవిష్కరించి

నవ మాసములు భోజనము నీరమెరుగక పయనించు పురిటింటి బాటసారి యంటూ

అనుభవించు కొలంది నినుమడించుచు మరంధము జాలువారు

చైతన్య ఫలమంటూ 

శిశువును అభివర్ణించి

తేలిక గడ్డిపోచలను తెచ్చి

రచించితి వీవు 

తూగుటుయ్యేల

గృహంబు మానవులకేరికి సాధ్యము కాదనుచు,

గిజిగాని నేర్పరితనాన్ని, కొనియాడి ,అఖండ గౌతమీ నది అందాలను రమ్యంగా అక్షరీకరించి

అఖండ ఆంధ్రావనికీ

తన ఖండ కావ్యాల కలఖండలిచ్చిన

విశ్వకవి సామ్రాట్టు

అగ్రవర్ణాలకే పరిమితమైన

సాహిత్యాన్ని 

మొట్టమొదటగా

అట్టడుగు జీవితాలకు పరిచయంచేసి

కరుణ రసావిష్కరణం చేసిన

కరుణార్ధ్రమూర్తి

వడగాల్పు నా జీవితమైతే

వెన్నెల నా కవిత్వమని

ఛీత్కారాలు పొందిన

తావుల్లోనే  తన ధిక్కార స్వరంతో

సాహిత్య

సమరం గావించి

సత్కారమందు కొన్న

సత్కవి వరేణ్యులు

మన జాషువా నాటిన

అభ్యుదయ సాహితీ వనంలో

నే గడ్డి పూవయినను చాలు

ఆ కవివరేణ్యుని సాహిత్య బాటలో

నే ఇసుక రేణువయిననూ  చాలు

ఆ అభీకుని కలం విదిల్చిన సిరా బొట్టునయిననూ... చాలు

ఆ మానవీయుని కలాన 

జాలువారిన కవనంలో నేనొక 

ఆక్షరమయిననూ చాలు

ఆ దార్శనికుని కావ్య సంద్రంలో

చిన్ని అలనయినా చాలు

కవి తలపెట్టిన 

సమ సమాజ స్ధాపన మహాయజ్ఞం కొనసాగించుటకై

మన ఉడత.  సాయమందిద్దాం

చిరు కవితాబాణం సంధిద్దాం

అదే మనమహనీయునికిచ్చే

మహత్తర నివాళి...

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

*విశాఖ పట్నం*

సాహిత్యపునిధి

*సాహిత్యపునిధి*

మహాకవి దాశరథి
ఆంధ్ర కవితా సారథి
అభ్యుదయ కవితా వారధి
అతడొక అక్షరాల నిధి
అచ్చతెలుగు సాహిత్యపు పెన్నిధి
అతడే మన మహాకవి దాశరథి
ఎడతెగనిది వారి కీర్తి
వాడి తగ్గనిది వారి కలం శక్తి
పద్యమే పదునైన ఆయుధంగా
ఉద్యమమే ఊపిరిగా
నిజాంపాలనపై నిప్పులు
కురిపించిన కవనధీరుడు
ఉపాధ్యాయుడు
ఉద్యమకారుడు
నిజాం నవాబుల
పైశాచిక రాజరికపుకాలంలో
కదం తొక్కి దొరతనానికి
ఎదురొడ్డి పోరాడిన కలమది
కారాగారమున సైతం ధారాళంగా
అభ్యుదయ రచనలు చేసి కలంసత్తా చూపించిన ‌కవి దిగ్గజం
వారి అక్షరాలు దొరతనానికి
ఎదురొడ్డి పోరాడిన వాడియైన శరాలు
వారి పదాలు నిజాం నవాబుల
దాష్టీకాన్ని నినదించే
నిప్పులాంటి శపధాలు
వారి కవిత్వం మహాసముద్రం
వారి కలం చైతన్యం రగిలించే
ప్రగతి రథచక్రం
అతడి కలం అజరామరం
అతని రచనలు ఆంధ్రజాతికి
కరతలామలకం
అతడు తెలుగులమ్మ నుదుటున
మెరిసిన ఎర్రని సాహితీ తిలకం.
(శ్రీ దాశరథి కృష్ణమాచార్య వారి 96వ జయంతి సందర్భంగా మహతీ సాహితీ కవిసంగమం వారి దాశరథి ఇ-కవితా సంకలనము కొరకు రాసిన కవిత )
*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

రాష్ట్రేతర తెలుగు సమాఖ్య వారి 5వ వార్షికోత్సవం సందర్భంగా అంతర్జాతీయ కవి సమ్మేళనంలో (అంతర్జాల వేదికలో) పాల్గొని ప్రశంసాపత్రం అందుకున్న శుభతరుణం.🌹🍃🌹 ... *శ్రీమణి*

రాష్ట్రేతర తెలుగు సమాఖ్య వారి 5వ వార్షికోత్సవం సందర్భంగా అంతర్జాతీయ కవి సమ్మేళనంలో (అంతర్జాల వేదికలో) పాల్గొని ప్రశంసాపత్రం అందుకున్న శుభతరుణం.🌹🍃🌹
                ... *శ్రీమణి*

*వెలుతురు రాగం*

*వెలుతురు రాగం*

జీవన రాగాలన్నీ నిశీధి పాలే
నిన్నలలో నిదురిస్తూ
నిర్లిప్తంగా జీవితాన్ని సాగిస్తుంటే..
రేపటి ఉదయాలన్నీ
ప్రశ్నార్థకాలే
నిర్వేదపు ఛాయలలో
నైరాశ్యపు తావుల్లో
నిత్యం కూరుకుపోతే,
అనుక్షణమూ
ఆశకు ఊపిరిపోస్తూ
అడుగులు వేస్తూ పోతే
ఆసన్నమవదా
అతి చేరువలోనే
ఆశించిన వాసంతం
చిమ్మచీకటి పొరలను
చీల్చుకు నెమ్మదిగా
చిగురిస్తుంది రేపటి ఉదయం
ఎన్నెన్నో నిశీధి రాగాలకు
భరతవాక్యమేమో
ఇక రాబోయేకాలం
తరచి చూడు
తరగని పరవశం
పనిగట్టుకు పలకరిస్తుంది
పరితపిస్తున్న మనసుకు
సరికొత్త పరిమళాన్ని అందిస్తూ
పరిగెత్తుకు వస్తుందిక
వసివాడిన హృదయంలోకి
మిసిమివోలె కలిసొచ్చేకాలం
మించి పోలేదు సమయం
చాలినంత సంతోషం
చెంత చేర్చగ పొంచివుంది
చింతదీర్చే ఒక మంచితరుణం
వేసారక వేచియుంటే
తప్పక వినిపిస్తుంది
వెలుతురురాగం
అలుపెరుగక‌ పయనిస్తే
అదిగో ఆవల ఆశలతీరం‌.

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

గౌరవ ఉపరాష్ట్రపతివారి పై నిర్వహించిన పోటీలో పాల్గొన్నందుకు పున్నమి సంస్థ వారు అందించిన ప్రశంసాపత్రం.

గౌరవ ఉపరాష్ట్రపతివారి పై నిర్వహించిన పోటీలో పాల్గొన్నందుకు పున్నమి సంస్థ వారు అందించిన ప్రశంసాపత్రం... శ్రీమణి.

మేలైన తరుణమనీ...,

మేలైన తరుణమనీ...,

మేలుకొంటి వేకువనే

మేలిమి బంగరుసామిని

మేలుకొలుప

మేలైన తరుణమనీ...,

మరులు గొలిపె మాధవునికి

మరుమల్లెల మాలనల్లి

మనసారా ... మోకరిల్లి

మదిలో మెదిలే మధుర

భావాలను...

మదన గోపాలుని

పాదాలపై పదిలంగా పరిచానంతే..,

మువ్వగోపాలకృష్ణా...యని

ముదమారా...పిలిచానంతే...,

ప్రణయ సుధా మాధవా...అని

ప్రియమారా...తలచానంతే...

తనువు,మనసూ తదేకమై

తన్మయమై

తన తలపులు లోగిలిలో

తలవాల్చుకునిదురించిననాకు,

మరుమల్లియ మాల...విరిసిన

నా కవితల పూమాలై

కనుల ముందు సాక్షాత్కరించింది...

కమలాక్షుడిలా కటాక్షించె 

కాబోలు..... కడుచిత్రంగా..,

(మాధవుడే నేను నడిపించే నాగురువు )

*గురుపౌర్ణమి శుభాకాంక్షలతో*

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*

ఎంకన్న ఇయ్యాల పలకరించాడు

ఎంకన్న ఇయ్యాల 

పలకరించాడు

పలుకుల్లో తేనెల్లు

చిలకరించాడు

బంగారుఉయ్యాల

కలలవాకిట్లో

కొంగుబంగరుతల్లి    

అలిమేలుమంగతో         

చింత తీర్చగచిటికెలో

వచ్చావా సామీ...

చిత్రమేదో..నీ చిత్తమేగాసామీ...

కన్నీరు తుడిచి

పన్నీరు పోసి,

వెతలన్ని తీసేసి

వెన్నెల్లు బోసి,

చిన్నబోయిన నాకు

చిరునవ్వుపూసి  

 నేనున్నా ..నీకంటూ

 నావెన్నుగాసి

చింత తీర్చగచిటికెలో

వచ్చావా సామీ...

చిత్రమేదో..నీ చిత్తమేగాసామీ...

అమ్మలా లాలించి

అమ్రృతం వడ్డించి

నాన్నలా ఆడించి

నను లాలిపుచ్చి

ఆడించిపాడించి

ఆనందడోలికల

ఓలలాడించి

చింత తీర్చగచిటికెలో

వచ్చావా సామీ...

చిత్రమేదో..నీ చిత్తమేగాసామీ...

సాలిపల్లి మంగామణి( శ్రీమణి)

భారీమూల్యం

చీకటికాటుక పెట్టుకొన్నట్టు

చుట్టూరా శూన్యం

బతుకుపొత్తంలో

ఒక భయానక అధ్యాయం

ఎన్ని తప్పిదాలకు పర్యవసానమో

చెల్లించుకొంటుంది మానవాళి

భారీమూల్యం

నైరాశ్యపు నడివీధిలో

నడయాడుతుంది

మనుష్యజీవనం

విధి విలాసమో

ఇది వినాశకాలమో

కాలధర్మమో

కలికాలపు కర్మమో 

తల్లడిల్లుతూనే

తలపడుతుంది ఇలాతలం

ఇసుమంతైనాలేని కణం 

వినాశనానికి 

విశ్వప్రయత్నమూ చేస్తూ..

కమ్ముకొస్తున్న మరణఛాయలతో

కమిలిపోతుంది మానవహృదయం

మరోభూమిపై మనుగడ సాగించలేక

సృష్టి వైచిత్రికి తాళలేక

పరిస్థితికి తలవంచనూలేక

ఏదో తెలియని సందిగ్ధంలో

తలమునకలు అవుతూ

స్థాణువులా నిలబడింది 

అశేష ప్రపంచం

ఎప్పుడు వినిపిస్తుందో మరి

వేకువతట్టున వెలుతురు రాగం

ఎప్పుడు కనిపిస్తుందో మరి

కలిసొచ్చే ఆ కారుణ్యపుమేఘం.

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*

🙏ప్రత్యక్ష నారాయణుడు🙏

వైద్యుడా అభివందనం

ప్రాణాదాతా నీకు ప్రణామం

విరామమెరుగని

విరాట్స్వరూపా

వినమ్రపూర్వక నమస్సులివిగో

వైద్యో నారాయణో హరిః

వైద్యుడే మనపాలిట ప్రత్యక్ష 

నారాయణుడు

ఊపిరి పోసింది ఆ దేవుడైతే

ఉసురును నిలిపింది వైద్యుడే

ఆ అపరబ్రహ్మ ఆపన్నహస్తమే

మనను ఆదుకునే అపర సంజీవని మంత్రం

అనారోగ్యమగు జీవితాల్లో

ఉదయించే అంశుమాలి వైద్యుడే

నిరంతర శ్రమజీవులు

నిజమైన దేవుళ్ళు 

ఓర్పు సహనంలో ధరణిమాత

ఆత్మజులు వారు

స్వాస్థ్యము చేకూర్చుటలో 

ధన్వంతరి వారసులు

అవిరళకృషీవలురు 

అలుపెరుగని ఋషీశ్వరులు

కరోనా కదనరంగంలో దూకిన

మొట్టమొదటి సైనికులు వీరే

ప్రాణాలను నిలబెట్టే ప్రయత్నంలో

తమ ప్రాణాలను సైతం 

పణంగాపెట్టిన నిస్వార్ధసేవకులు

ఏమిచ్చి తీర్చుకోగలం

ఆ ప్రాణదాతల ఋణం 

వైద్యో నారాయణో హరిః అని

శిరస్సువంచి

ప్రణమిల్లడం తప్ప .

(అంతర్జాతీయ వైద్యుల దినోత్సవం సందర్భంగా)

*సాలిపల్లి మంగామణి(శ్రీమణి)*