మదిమధనం

దిక్కుల  మాటున నక్కి  నా  ప్రతి  సడిని  పసిగడతావు 
చుక్కల ప్రక్కన  చేరి పక్కున నవ్వేస్తావు 

 నన్ను  వీడి  మనలేక  నా నీడపైనే  కత్తి  గడతావు . భావ్యమా! మరి 

 నా  నవ్వులొలిగి పోకుండా నీ  దోసిట  పడతావు .

  పువ్వులాంటి  నా మది  దోచగ  మధుపంగా  మురిపిస్తావు.. 

 మలయ  సమీరంలో  నీ ప్రణయ చందనాన్ని కలగలిపి  నా శ్వాసకందిస్తావు 

నన్ను మంత్రముగ్ధురాలిని చెయ్యాలని . 
నను నీ  మనో  సామ్రాజ్ఞి చేయాలని . 

నే  విహరించే  దారుల్లో సిరిమల్లెల  పానుపేసి, 
  నీలి మబ్బు పరదాల్లో దాక్కుంటావు .

నే  చిత్రించిన  చిత్తరువుకి  రంగు లద్ది 
 నీ   రూపంగా   చిత్రిస్తావు. చిత్రంగా !

వెన్నెలమ్మ  వాకిట్లో  నా  మేను  వాల్చి నిదరోతుంటే ;

చలి గాలై వచ్చి చక్కిలిగిలి  పెడతావు.  చెంప గిల్లి ముద్దాడతావు. 

కనురెప్ప  వాల్చిన మరు నిమిషం  కల లోకొచ్చి  కలవరపెడ్తావు .

తీరా ! కనులు  తెరిచి చూస్తే కనుమరుగవుతావు.. 

నీ ప్రేమో ఏమో గాని .... నా లో  అనుక్షణం మది మధనం. 

నీ  నిరీక్షణలో నివ్వేరబోయెను నా వదనం
 (ఇది నీకై  నిరీక్షించిన ఆ రోజుల్లో  నా మది మధనం )  

 నీ కై  వేచిన  క్షణాలు  నిప్పు కణిక లై  వేదిస్తుంటే 

నీతో  గడిపిన  మధురోహలు మాత్రం  మంచి గంధం పూస్తున్నాయి (మరపురాని   ఆ మధుర క్షణాలు  మంచిముత్యాలే  కదా !)                                                         సాలిపల్లి  మంగా మణి @శ్రీమణి