కరువాయెను కవితకు
ఆదరణ అని
బరువెక్కిన హృదయంతో,
ఎరుపెక్కిన వదనంతో
వెనుదిరిగిన తరుణంలో
గురువాయెను మాధవుడే, దిశానిర్దేశం చేయ మార్గదర్శియై...
కన్న తల్లి పాలు ,
తండ్రి మురిపాలు
పసిబిడ్డకు జీవం పోస్తే ,
గురువు ఆశీస్సులే చాలు
కలం పట్టిన కవి కావ్యం
పండడానికి
అల్లిబిల్లి అక్షరాలు
కవితా సుమాలై విరబూయాలన్నా ,
హిమశిఖరపు అంచులంత ఎత్తుకెదిగిపోయినా...
ఒదిగిపోనా ...
నాగురుపాదాల చెంత
నా కవితా రధానికి సారధి
అయిన మాధవునికి
సహస్ర కోటి కృతజ్ఞతా
సుమాలతో...
ప్రణమిల్లుతూ...
గురుపౌర్ణమి శుభదినాన
గురువులందరి ఆశీస్సులు
ఆకాంక్షిస్తూ... శ్రీమణి.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి