మౌనహంతకీ

*మౌనహంతకీ*

కలలు కూలిన శబ్ధం 

కలకలం రాల్చిన నిశ్శబ్దం

అవిసిపోతుంది ప్రాణం

అలసిపోతుంది జీవనం

బతుకు నాటకంలో

రాకాసి ఘట్టం

కనికరించదుగా 

ఈ కలికాలం చక్రం

ఊపిరి రెక్కలు విరిచేసిన

మౌనహంతకీ ...

మాననీయవే మనసు గాయాలను

బ్రతుకు సౌధం బ్రద్దలుచేసి

యుద్ధమెలా చేస్తావు

వాలిపోయిన మరణశయ్యతో

గరళసేవనమే 

పరిపాటై

మనసుగొంతుక మూగబోయింది

పగటినీ ఆక్రమింంచాయిగా

చీకటిరాత్రులు

ఎన్ని ఎండిన క్షణాలో

మనసునిలా మండిస్తున్నాయి

మనసు పొరలకు మరుపు పూసే

మంత్రముంటే  బాగుండునేమో

శరణు శరణు కాలమా ఇక

మరణమైనా ...మంచిదే మరి

మనిషిగా ఇక మహిని విడిచి

మధుర కథలా మిగిలిపోదును

*సాలిపల్లి మంగామణి (శ్రీమణి)*