పేజీలు

బ్లాగు వీక్షకులకు నా హృదయపూర్వక నమస్కారములు

HTML codes

30, ఏప్రిల్ 2015, గురువారం

నిన్న శ్రీ శ్రీ గారి జయంతి సందర్భంగా ......ఏకలవ్య శిష్యురాలు శ్రీమణి నివాళి .







శ్రీశ్రీ నాటిన అభ్యుదయ సాహితీ వనంలో .. 

            నే గడ్డి పూవునయినను చాలు . 
ఆ రేడు నడిచిన దారిలో......
        ఇసుక రేణువునయినను చాలు .
ఆ అభీకుని కలం విదిల్చిన సిరా బొట్టు నయిననూ చాలు . 
ఆ మహనీయుని కలాన జారిన కవనంలో ....... 
     నేనొక అక్షరమయిననూ చాలు . 
ఆ దార్శనికుని కవితా కడలిలో  చిన్ని అలనయినా చాలు . 
           భాదిత జనాల బాసట  నిలువగ,
           పీడిత జనాలకూపిరులూదగ ,
కవి తలపెట్టిన మహాయజ్ఞం కొనసాగించుటకై ,
నే ఉడత సాయమందిస్తా ... 
సమ సమాజ స్థాపనలో ,నా చిరు కవితాబాణం సంధిస్తా .... 
 ఇదే నేను వినమ్ర పూర్వకంగా శ్రీశ్రీ గారికి ఇచ్చే కవితా నివాళి . 
                                             
                                                                                 సాలిపల్లి మంగామణి @శ్రీమణి 
                                                                                (కళావేదిక కల్చరల్ &చారిటబుల్ ట్రస్ట్ )

15, ఏప్రిల్ 2015, బుధవారం

మా 17వ వివాహవార్షికోత్సవం

మా 17వ వివాహ వార్షికోత్సవానికి .
మీ అందరి ఆశీస్సులు ఆకాంక్షిస్తూ ...............
                         (మా శ్రీవారు" శ్రీ"నివాసరావు ,నేను మంగా"మణి "=నా కలం పేరు శ్రీమణి )

11, ఏప్రిల్ 2015, శనివారం

రాధను నేనే



  నా మనసున మెదిలిన నీ ఊహలు రెక్కలు తొడిగి , నిను చేరే ప్రయత్నంలో  ఆ గగన వీధుల్లో విహరిస్తుంటే 
 అవద్దుల్లేని  ఆనందం ఏదో నన్ను ఆద్యంతం ఆవహించినట్టు . 
వింత వింత కలవరింతలేవో చెంత చేరి కలవరపెడ్తుంటే , నా హృదయంలో సుతిమెత్తని రాగమేదో స్పష్టం గానే  వినిపిస్తోంది . హృదయ శ్రుతి లయల నడుమ . 
కను పాపల్లో  ఏదో కమనీయ చిత్రం కదలి కలవర పెడుతుంది .అది నీలానే ఉంది . నీలి మేఘ వర్ణంలో 
అస్పష్టమైన ఆలోచనలతో సతమతమవుతుంటే ,ఆ మౌనం లోనే ఏదో తెలియని హృదయపు సవ్వడి 
నాకైతే అనిపిస్తుంది . అది నీ రాకకు ముందు నీ వర్తమానమని ,
అస్తమాను నీ  ధ్యానంలో నే పరధ్యానంగా ఉంటే 
ఏదో దృఢమైన సంకేతం .  నన్ను నీలో కలిపేస్తుందని , ఆకాశవాణి లా ......... 
నీకై వేచిన నిరీక్షణలో కూడా అనిర్వచనీయమైన అనుభూతి  నను స్పృశిస్తుంటే 
 నువ్వెదురుగా ఉన్నా ...... నువ్వేడ దాగున్నా ... 
నా  హ్రుదయానికెప్పుడూ చాలా సమీపంగానే కనిపిస్తూ 
నువ్వల్లంత  దూరంగా ఉన్నా .......... 
నీ పిల్లనగ్రోవి సరిగమలు ,నీ అల్లరల్లరి కవ్వింతలు ,మారుమ్రోగు తున్నవి కదా నా మది సామ్రాజ్యమందు 
యమునా తీరం , సాయం సమీరం , ఆ ప్రణయ విహారం , ఆహా 
ఆనాటి  నా కిట్టయ్యా .... కినుక వహించక  నాపై ...  నులివెచ్చని నీ ఎద సన్నిధి లో నువ్వు మెచ్చిన  నెచ్చెలి నేను .
 నీ పాదముల నివశించు ప్రణయ రేణువును .. నీ అధరముల ప్రవహించు వేణువును  ........నీలో కలగలిసిన అణువణువును .. నీకై నిరీక్షించే నీ వలపుల రాధను నేనే ..........(శ్రీ కృష్ణునికై .... నిరీక్షణ )
                                                                    సాలిపల్లి మంగామణి @శ్రీమణి 

8, ఏప్రిల్ 2015, బుధవారం

ప్రణయ రాగ ప్రవల్లిక

                             
ఆ సుందర వినీల   గగనాంగన  శిగ లో మెరిసిన  వెన్నెల పొదిగిన వన్నెల తారకను . అరుణారుణ కాంతులకై వేచి యున్న సువర్ణ కమలకాంతను నేను . వాసంత సమీర వింధ్యామరలో సిరి చందనాల కలగలిపిన మైమరపుల పరిమళాన్ని ,పసిడి నేలపై  పారాడే పచ్చికపై పారాడే మంచు ముత్య బిందువును.. నర్తకి  నయాగరా జలపాతపు సిరి అందెల రవళిని ,విరిని ,విరిబోణిని,మరువంపు మాలినిని  , ప్రకృతిలో  హొయలన్నీ నా జడపాయల నింపుకొన్న జవ్వని నేను . వెన్నెల రవ్వను . మధురిమలొలికే  కమ్మని కవనంలో కవ్వించే కవితాకన్యకను  , ఝుమ్మనే మధూలికపు వలపుల ,సింధూరంలా  విరబూసిన ముద్దమందార నెచ్చెలిని .  ప్రకృతిలో  అరవిరిసిన  సౌందర్య చంద్రికను . సంధ్య వాకిట దిద్దిన రంగుల రంగవల్లికను .                                                
ఆ సంద్రపు తీరంలో ఉవ్వెత్తున పొంగిన అలను ,కనులకు కానుకలా ... ఓ కమ్మని  కలను .  కదిలే ఎల్లోరా శిల్పాన్ని పరువం  మదిలో మెదిలే ప్రణయ రాగ ప్రవల్లికను . మందాకినిని ,మకరందపు ఝరిని ,
నవ్వుల హరివిల్లుని , చిగురాశల పొదరిల్లును . మధురోహల విరి జల్లును , సృష్టిలోని   సొగసులకే సొబగులద్దె మేటి 
సోయగాన్ని , ఏమని చెప్పను ఆమని నేను. పరువపు ప్రాయంలో ప్రతీ పడతి  సౌందర్యాతిశయాన   తనకు తానె సాటి అనుకొనే భావన ఇది . నిజానికి ప్రతీ మది అనుభవించిన మృదు భావనఇది       
                                                                                                సాలిపల్లి  మంగా మణి @శ్రీమణి